Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

"Ach, die onuitroeibare hunker van de doorsnee hetero-man naar de vrouwenboezem"

wo 28 sep. - 11:07

Een nieuwe dag, een nieuw middagjournaal. De hele week komt dat van schrijver en voormalig VRT-journalist Bavo Claes.
"Kán dat eigenlijk: in een roman over schilderijen vertellen die de lezer niet te zien krijgt?"

Schilderijen in een roman

Ik heb vanmorgen een pagina toegevoegd aan mijn website. Nou ja, website… - websiteje. Maar die nieuwe pagina is, al zeg ik het zelf, stevig. Ik heb er namelijk de afbeeldingen samengebracht van alle schilderijen die ter sprake komen in m’n laatste roman Vijftig. In het boek zelf staan geen plaatjes, omdat het anders meer zou gaan kosten dan u er van uw goeie geld aan wilt spenderen.

Kán dat eigenlijk: in een roman over schilderijen vertellen die de lezer niet te zien krijgt? Ik dacht van wel, op 2 voorwaarden. Dat de beschrijving niet te kort is, want dan kan de lezer er zich niet echt iets bij voorstellen. En dat ze niet te lang is, want naarmate er meer wordt uitgeweid, raakt zo'n lezer steeds gefrustreerder, en wil hij al dat moois eindelijk weleens met z'n eigen ogen zien!

Niet te kort, niet te lang, iedereen tevreden. Hoewel... Twee lezers (twee mannen) zijn me zogezegd al lachend komen vertellen dat ze toch wel heel nieuwsgierig waren geworden naar één specifieke categorie van schilderijen, in de roman met enige ironie ‘thoracaal vrouwelijk naakt’ genoemd. (Blote borsten dus.) Een van de personages verzamelt die namelijk, op prentbriefkaarten. Een knipoog naar Louis-Paul Boon, met z'n foto’s van naakte vrouwen; en naar Jan Cremer, die van al zijn veroveringen de onbeklede boezem fotografeert en deze nogal aparte portretten in een album plakt. Maar het personage in Vijftig is 'n hoop geremder: in zijn collectie horen onderbuiken niet waarneembaar te zijn; en hij houdt het ook bij reproducties van schilderijen, zodat hij het excuus heeft dat het kunst is.

Ach, die onuitroeibare hunker van de doorsnee hetero-man naar de vrouwenboezem: iets zegt mij dat het heimwee is. Naar de moederborst. En dus een hoogst onvolmaakte manier om de eenzaamheid op te heffen...

In mijn boekenkast staat een prachtig boek, waarin een Amerikaans schilder alle schilderijen bijeen heeft gebracht, die beschreven worden in de romancyclus Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust.  Dat schilderijenboek -weet ik nog- heeft me een slordige duit gekost. En nee,  Vijftig is Proust niet. Maar de schilderijen uit Vijftig zijn vanaf nu wel gratis voor niks te bezichtigen op internet. Cadeautje, graag gedaan.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet