De bende van Annemie
"Als je de dood in de ogen hebt gekeken, zie je de rest van je leven als een cadeau"
vr 28 okt. - 9:56
In de jaren 80 was hij in Senegal, samen met z'n toenmalig liefje. Tijdens een autorit stoppen ze even in Gambia, een klein landje dat eigenlijk ín Senegal ligt. Daar brengen ze de nacht door. "Dat hadden we beter niet gedaan. 's Ochtends werd daar een staatsgreep gepleegd, de enige en eerste ooit." Ze zagen vrachtwagens met lijken voorbijrijden. "Als ze door een put reden, gutste het bloed over de rand. Dan besef je: dit is héél serieus."
Ze zijn daar ongeveer acht dagen vastgehouden en een paar keer rakelings aan de dood ontsnapt. "Op een bepaald moment waren we op een balkon aan het kaarten. Er reed een vrachtwagen voorbij, die stopte. Er springt een man uit met een automatisch geweer, die op mijn gezicht mikt." Luc Wyns dacht op dat ogenblik écht: 'nu is het met mij gedaan'. Dan zag hij dat de man opnieuw in de vrachtwagen springt, verder rijdt en enkele meters een heel huis aan flarden schiet en alle bewoners vermoordt.
Sindsdien heeft Luk niet meer snel schrik voor iets. "Alles is relatief, de angst doet er niet toe. Wees voorzichtig, panikeer niet, ren niet."
Deze gebeurtenissen hebben een blijvende indruk op Luc Wyns nagelaten. "Het waren extreme, zeer bedreigende situaties, en we waren nog maar 22 jaar oud."
Hij heeft al vaak gedacht dat hij iets met deze herinneringen moet doen, dat hij er een film over moet maken. "Het is logistiek niet evident om in een Afrikaans land te gaan filmen, maar het blijft wel een idee."