"Cameron probeert de hoofden van de Britten te winnen. Maar gaat het niet vooral om de harten?"

Deze tweet van Xavier Taveirne ook zien passeren?

Hautekiet wou er graag meer over weten. Hij schonk Xavier één minuut zendtijd.

De minuut van Xavier Taveirne

De brexit. Het begon als een leutige woordspeling van journalisten, met een knipoog naar de grexit. Maar deze week is het bittere ernst. Morgen beslissen de Britten of ze bij de Europese Unie willen blijven. En bij bittere ernst horen ernstige argumenten. Over de economie, de koopkracht en het leven.

Ik zag de Britse premier David Cameron gisteren op Het Journaal nog maar eens zeggen dat de Britten welvarender zullen zijn met de steun van Europa. Dat zal wel, maar het is niet genoeg om de harten van het brexit-kamp te winnen. Meer nog, het is niet genoeg om de harten te winnen.

Het pro-Europese kamp slaagt er maar niet in om duidelijk te maken wat er dan wél zo goed is aan die grote club en wat Brussel wel allemaal goed regelt. Neen, het komt niet aan. Het is misschien makkelijker om in het andere kamp te zitten – je hoeft niet veel méér te zeggen dan dat alles slecht is – maar het komt wél aan. Het raakt. Want wie ontevreden is, voelt zich begrepen.

Ik hoorde Cameron op ’t einde van z’n speech nog zeggen: “Britain’s don’t quit.” Dat gaat al de goede richting uit, maar of het écht genoeg is? Daar moet u vrijdag ontzettend vroeg voor opstaan.