Studio France
De tuingraven van de Cevennen
vr 1 jul. - 3:06
We beginnen met wat geschiedenis: in 1685 herroept Lodewijk XIV het Edict van Nantes en daarmee beperkt hij de godsdienstvrijheid van een grote groep protestanten in Frankrijk. Een van de concrete gevolgen van die beslissing was dat protestanten niet meer begraven mochten worden op katholieke begraafplaatsen. Het is toen dat protestanten hun doden in de eigen tuin gingen begraven.
Van noodzaak naar traditie
De noodzaak om doden te begraven werd met de jaren een protestantse traditie. Ward sprak met Françoise, een inwoonster van L'Estréchure. "In L'Estréchure wonen nog altijd heel veel protestanten", vertelt Françoise. "We hebben in het dorp een protestantse tempel maar geen katholieke kerk."
"De gewoonte om onze dierbaren thuis te begraven is blijven bestaan. Achter mijn huis liggen mijn overgrootouders, grootouders, ouders en mijn man begraven. En mijn plaats is ook al gereserveerd." Françoise vertelt het bijna zakelijk, ze zou het zich niet anders kunnen voorstellen. Veel mensen denken dat het gebouwtje achter haar huis een tuinhuis is, maar in feite is het een grafkelder.
Verboden, maar het mag
In principe mag je ook in Frankrijk niet in je eigen tuin begraven worden, maar de wet is zo opgesteld dat er uitzonderingen zijn. Je mag geen graftombes meer plaatsen in je tuin, maar als er al een tombe is mag je er nog altijd mensen begraven. In de Cevennen gebeurt het nog af en toe, maar het gebruik zal binnen afzienbare tijd verdwijnen.
De plek waar de dierbaren van Françoise begraven liggen.