"Een beetje moeite om in Werchter te geraken? Je moet er iets voor over hebben"
wo 29 jun. - 9:34
Rock Werchter probeert het hoofd te bieden aan het tekort aan plaatsen, nu een aantal parkeerweides blank staat na de aanhoudende regen. Alleen wie een campingticket heeft, is welkom met de auto. Links en rechts hoor je dan ook wat gemor van festivalgangers.
Roel Van Bambost blikt terug op de jaren '70, toen wat onverwachte gebeurtenissen op een festival en op de weg ernaartoe nog normale zaken waren:
De minuut van Roel Van Bambost
Een beetje moeite om in Werchter te geraken? Tja, je moet er iets voor over hebben natuurlijk...
Toen we eind augustus 1970 naar het rockfestival op het Isle of Wight wilden, hadden we geen vermoeden wat voor een tocht het zou worden. Aanvankelijk wel met de auto naar Oostende, met de ferry naar Dover en dan naar Plymouth (je was al vlug een acht uur onderweg) dan, wegens overvolle ferrys ginder met een piepkleine hoovercraft de overtocht naar het eiland. Vandaar werden we met van die typische Engelse dubbeldekkers naar de festivalsite gebracht, langs duizelingwekkende afgronden (want Wight heeft net als Dover van die white cliffs aan de zuidkant).
We kampeerden, samen met meer dan vierhonderdduizend andere festivalgangers aan de rand van het terrein.
De wc’s en wasgelegenheden waren een absolute ramp en na twee dagen was er ook geen eten meer te vinden.
Toen we ons gingen wassen in de zee, zagen we iemand van de klippen springen of vallen, wie zal het zeggen? Maar de muziek was zeker de moeite, of wat dacht je van Miles Davis, Joni Mitchell, Leonard Cohen en het laatste optreden van Jimi Hendrix?
