Interne Keuken
Een ezelinnenmelkbadje
vr 20 jan. - 1:56
Er waren ijdele en minder ijdele Romeinen. Er waren dames die smeerden en scheerden en scrubden. Maar over schoonheid en of de natuur een handje mocht geholdpen worden, heerste geen consensus. Dat blijkt uit een gedicht van Sextus Propertius:
Wat helpt het, mijn lief, met een opgedoft kapsel te lopen en je tere welvingen te hullen in een zijden kleed? Waarom drenk je je haren in myrrhe uit Syrië en verkoop je jezelf met finesses uit de vreemde? Je verwoest je natuurlijke charme met gekochte tooi en laat je lichaam niet stralen met eigen schoon. Geloof me vrij, een middel om jou mooier te maken bestaat niet: de naakte liefde houdt niet van een kunstmatig lijf.
In het Gallo-Romeins Museum in Tongeren loopt de tentoonstelling Timeless Beauty. Patrick De Rynck heeft daar teksten bij geschreven. Hij kent grote lappen Latijnse tekst uit zijn hoofd. Bijvoorbeeld deze regels van Ovidius:
Het is door de aarde te bewerken dat ze graan voortbrengt, het is door de natuur te cultiveren dat doornen verdwijnen en dat bittere vruchten zoet worden, het is door te bouwen dat er op de donkere grond marmeren gebouwen verrijzen.
Dat is een citaat uit Medicamina Faciei Feminae, in vertaling verkrijgbaar als Gelaatsverzorging voor vrouw, een minder bekend werkje van de grote dichter Ovidius. Zoals de aarde moet worden bewerkt en de natuur moet worden gecultiveertd, moet de huid worden verzorgd. In de discussie tussen de Romeinse voor- en tegenstanders van verregaande lichaamsverzorging stelt Ovidius zich radicaal tegenover Sextus Propertius op.
O ja, nog iets. Ovidius is gestorven in 17 na Chr. Dat is 2000 jaar geleden. Ronder kan een verjaardag niet zijn. Nog een aanleiding op Patrick Derinck uit te nodigen.
