"Het is 2016, en het is gewoon schandalig dat dit nog áltijd gebeurt"

De minuut van Marie

Ik ben Marie en heb een Duits lief, Katharina. In Duitsland worden zowel zij individueel als wij samen nagefloten en uitgescholden.  De enige geruststelling die ik haar kon geven was "je bent volgend weekend in Antwerpen, daar gebeurt dat niet." Best jammer, want uiteindelijk is dit verhaal er een geworden over een combinatie van seksuele intimidatie en homofobie.

Mannen keken ons na, floten ons na. Ze slingerden vulgaire gebaren naar ons. Wij werden aangesproken met de vraag of wij drugs hadden gebruikt omdat wij elkaars hand vasthielden, en dat zou geen normaal gedrag zijn. Wij werden zelfs achtervolgd en omsingeld. Het ergste van al: deze dingen gebeurden in een tijdsspanne van 5 uur in Antwerpen.

Wij bevonden ons op drukbezochte plaatsen zoals de Meir en de Groenplaats, en niemand die ook maar één vinger uitstak naar die mensen die het ons zo moeilijk maakten om een fijne zaterdagmiddag te hebben. Mijn vriendin en ik hebben nu signaalwoorden afgesproken, voor wanneer we ons niet comfortabel voelen op straat. Het is 2016, en het is gewoon schandalig dat dit nog áltijd gebeurt.

De uitgebreidere versie van het verhaal van Marie vind je terug via Kissing Crusts.