"Het bestuur van het hulpeloze Anderlecht wist weer waarom het graag Hein gehaald had"

Analyse in het kort:

• Het voetbal van AA Gent is wat Anderlecht al jaren verlangt.
• Stanciu is een geweldig doelgerichte speler, maar het probleem van Anderlecht situeert zich achteraan.
• Wat me gisteren opviel bij Club Brugge, was de enorme nervositeit, op het veld en errond.
• De spelers van Standard willen door met Ferrera

Ik heb Anderlecht al vaker zo overspeeld zien worden, maar dan in de Champions League

AA Gent maakte op de valreep de 2-2 op Anderlecht, maar eigenlijk had het altijd moeten winnen en zelfs bij de rust al klaar zijn met Anderlecht.

Met een beetje afwerking maakt Gent er drie of vier in de eerste helft. En Sven Kums zat zoals altijd weer in de controletoren. Zijn afscheid, wat er toch zit aan te komen, is weer een groot verlies voor Gent en voor ons voetbal.

En ik heb Anderlecht al wel vaker in eigen huis zo hulpeloos overspeeld zien worden als gisteren in de eerste helft. Het raakte werkelijk geen bal. Maar dat was in de Champions League, tegen PSG of Bayern München.

Dus in eigen land is dat toch wel een beetje pijnlijk. Op de eretribune wisten die bestuurders van Anderlecht weer waarom ze deze zomer zo graag Hein Vanhaezebrouck als trainer hadden binnengehaald.

Dat voetbal van AA Gent is nu precies waar zij zelf en vooral ook de Brusselse fans al vele jaren naar verlangen. Voor alle duidelijkheid: ik weet niet of met het huidige materiaal van paars-wit Vanhaezebrouck dat zou kunnen brengen.

Stanciu is zeer doelgericht, maar het probleem van Anderlecht situeert zich achteraan

Anderlecht werkt wel nog aan versterking: één naam springt in het oog met de Roemeen Nicolae Stanciu van Steaua Boekarest. Ik heb die toevallig een paar keer aan het werk gezien deze maand in de voorrondes van de Champions League en natuurlijk op het voorbije EK.

Hij is wel niet bijster gedisciplineerd in het defensieve werk, dat zal Weiler hem nog moeten aanleren. Als hij zich snel aanpast, is het zeker een attractie voor ons voetbal.

Maar de grote problemen van Anderlecht situeren zich toch duidelijk achteraan. Gisteren tegen Gent was het een drama, zelfs donderdag tegen het zwakke Slavia waren er al veel onzekerheden. In enkele woorden samengevat is dat een gebrek aan kwaliteit en ook wel leiderschap.

Of een probleem van misplaatst pseudo-leiderschap, zoals Kara Mbodj. Als ze voor die werkelijk een paar miljoen krijgen van Swansea, dan is dat een mirakel of een grap. Afvoeren dan maar.

Positioneel lagen er bedenkelijk veel ruimtes, natuurlijk ook door de vele afwezigen, zoals Appiah nu weer niet inzetbaar op de rechtsback en Obradovic op de linkerkant.

Anderlecht moet zeker de komende dagen twee sterke, ervaren topverdedigers binnenhalen die ook nog eens kunnen uitverdedigen. Daar ligt tot woensdag voor mij de prioriteit. Want op deze manier krijgt Weiler nooit die defensieve stabiliteit, die echt wel nodig is om het voetbal te brengen dat hij ook wil brengen en dat aanleunt bij wat Vanhaezebrouck heeft laten zien gisteren.

Blij Club werd veel te veel energie en concentratie verloren in geprotesteer en gediscussieer

Club Brugge maakte pas op de valreep gelijk tegen Standard en laat geen kampioenenvoetbal zien. Ik heb vorige week al gezegd dat dat toch verrassend is voor een elftal dat op Meunier na intact is gebleven.

Ze hadden wel veel overwicht en waren de betere ploeg met veel balbezit en veel volk voor doel. Maar voor de rust hadden ze niet echt veel uitgespeelde kansen. Daarna wel, maar dan is de afwerking weer niet goed genoeg.

En als je dan doelpunten blijft weggeven, zoals gisteren zelfs Engels. Dat is in principe de beste achterin. Doelman Butelle - vorig jaar sterkhouder - is ook aarzelend aan het seizoen begonnen.

Wat me gisteren vooral opviel, was de enorme nervositeit bij Club Brugge, op het veld en errond. Er werd veel te veel energie en concentratie verloren in geprotesteer en gediscussieer. Terwijl Club op dat vlak vorig seizoen enorme stappen vooruit had gezet. Ze bleven toen rustig in alle omstandigheden. Ik zou zeggen: in augustus is het toch nog veel te vroeg om je zo op te winden.

Spelers van Standard willen door met Ferrera

Ondertussen blijft de soap rond Ferrera in Standard duren. Het is niet in te schatten hoe lang. Want elke dag wordt de situatie ook wel een beetje ingewikkelder voor de mensen in het bestuur die van Ferrera af willen.

Wat natuurlijk vervelend is voor de tegenstanders van Ferrera. Zowel op het veld - door hun strijdlust - als nadien in hun verklaringen zijn de spelers zeer duidelijk geweest. Zij willen door met Ferrera. Maar of dat volstaat om hem aan boord te houden, is nog maar de vraag.

Voorzitter Venanzi wil naar verluidt niet weten van de trainers die Van Buyten hem voorstelt, genre Rednic of Conceicao. Het is een vreemde bedoening allemaal.

Toen Standard in het slot van de match 1-2 voorkwam, kregen we een beeld van de delegatie van de Rouches op de tribune en je zou gedacht hebben dat ze bij een uitvaart zaten. Dat vat de toestand in Luik zo'n beetje samen. Ik heb ondertussen elke week meer te doen met Yannick Ferrera: in een onmogelijke situatie blijft hij toch rustig zijn werk doen. Chapeau.