Nieuwe Feiten
Hoe realistisch is 'De Twaalf' volgens advocaat Walter Van Steenbrugge?
ma 6 jan. - 1:49
De gerespecteerde schooldirectrice Frie Palmers staat terecht voor een dubbele moord: op haar beste vriendin Brechtje 18 jaar geleden en recent op haar eigen dochtertje Roos. Palmers pleit onschuldig. Twaalf gewone burgers worden uitgeloot als volksjury in het proces en zullen over haar lot moeten beslissen. Maar niet iedereen heeft evenveel zin om te zetelen in wat een heftig proces belooft te worden. Dat is het plot van de serie 'De Twaalf'.
Als ervaren assisenpleiter keek Walter Van Steenbrugge natuurlijk anders naar ‘De Twaalf’ dan een doorsnee kijker. “Maar ik vond het een heel sterke reeks, ik heb het met veel graagte gevolgd” zegt hij in ‘Nieuwe Feiten’. “Het ging om een levensechte uitdieping van de juryleden die iets moeten doen wat misschien wel het moeilijkste is in het leven, namelijk over iemands leven oordelen.”
“Hier en daar wat foutjes”
“De personages waren goed gekozen” zegt Van Steenbrugge. “Ik vond dat de assisenvoorzitter uit het leven gegrepen was. Dat was ook zo voor de vrouwelijke openbare aanklager. Levensecht, wat mij betreft 10 op 10.”
Toch is Van Steenbrugge ook kritisch. “Er waren hier en daar wat foutjes in de juridische benadering” zegt hij. “Gisteren was het voor mij toch een beetje opvallend dat er plots sprake was van de ziekenhuisbacterie. Het was Holly, dacht ik, die op een gegeven ogenblik de vraag stelde of de ziekenhuisbacterie de dood van het kindje veroorzaakt heeft. Dat was voordien niet of nauwelijks aan bod gekomen. Daar ging het juridische zo’n beetje de mist in, omwille van het feit dat er ook zoiets bestaat als een herkwalificatie van de feiten (naar ‘slagen en verwondingen’).” In het echte leven zou de ziekenhuisbacterie meer gewicht krijgen.
“De vraag naar de schuld kan ook nooit de vraag naar de voorbedachtheid inhouden” zegt Van Steenbrugge ook. “Dat is een bijkomende vraag die men moet stellen, omdat voorbedachtheid een verzwarende omstandigheid is.”
(lees verder onder de foto)
Screenshot 'De Twaalf'
"Spijtig genoeg is dat realistisch"
Hoe realistisch is het dat speurders bewijsmateriaal fabriceren? “Spijtig genoeg is dat realistisch” zegt Van Steenbrugge. “Ik heb het al meegemaakt. Maar we mogen niet veralgemenen.”
En wat met juryleden die informatie aan de pers verkopen? “Ik geloof niet dat dat frequent voorkomt. Maar zeker als het gaat om een kindermoord krijg je natuurlijk soms wat deviaties, bij juryleden, maar ook bij andere partijen die deel uitmaken van het ganse gebeuren.”
Elk jurylid brengt natuurlijk ook zijn eigen emotionele bagage mee naar de rechtzaal, en dat kan wel degelijk “de beoordeling impacteren.” Heel knap van de makers vond Van Steenbrugge dat. Denk aan Delphine (vertolkt door Maaike Neuville) die door haar man geterroriseerd werd. “Ze zag de manipulaties van haar man een beetje gelijklopen met de manipulaties van de verdachten. Je voelde heel goed aan dat de mensen volgens hun eigen ervaringen oordeelden. Dat kwam ook zeer goed tot uiting bij Arnold (vertolkt door Peter Gorissen), het jurylid dat wat gefrustreerd was en kwaad op de wereld. Hij richtte zijn kwaadheid naar de andere juryleden, dat vond ik knap en heel goed gedaan.”
"De mayonaise pakt of niet"
Ook in het echte leven kijkt Van Steenbrugge recht in de ogen van de juryleden. “Je voelt dan soms of de mayonaise pakt of niet pakt. Ik heb ooit een Indiër bijgestaan die verdacht werd van kindermoord. Dat proces vond enkele weken of maanden plaats na het ganse Dutroux-gebeuren. Toen ik ten aanzien van die juryleden moest pleiten, zaten de meeste mensen met gekruiste armen. Als ik een woord tot hen richtte, leek het alsof mijn woorden onmiddellijk terugkwamen, alsof je met een tennisbal tegen een muur sloeg. Later heb ik ook vernomen dat de juryleden onderling tegen elkaar gezegd hebben: ‘we laten ons door geen enkel woord beïnvloeden, aan kinderen raak je niet, wat advocaten er ook over beweren’.”
Euthanasie voor assisen
Later deze maand begint een assisenproces van drie artsen, voor het niet naleven van de voorwaarden voor euthanasie. Walter Van Steenbrugge zal er pleiten voor een van de artsen. Wat als de jury toevallig vol diepgelovigen zit? "Dan zou dat kunnen een probleem zijn" zegt hij. "Ik moet er niet flauw over doen. Het proces is een heel politiek en religieus beladen proces. Wanneer ik effectief zou te weten komen dat een kandidaat-jurylid heel streng religieus is dan ga ik effectief de betrokkene wraken omdat er toch een bepaald geurtje en kleurtje aan deze zaak hangt. Voor het overige zou ik daar liever niet graag op ingaan omdat ik mijn argumenten liever ga brengen op de plaats waar het gebeurt."
