De bende van Annemie
"How, stekt een tette in z'n mulle, dattie zwiegt!"
do 13 okt. - 10:04
We veroordelen met z'n allen de opeenvolging van beledigingen die uit de mond van Donald Trump komen. "Het grote probleem met die seriële beledigingen is dat je dan nog weinig begrip kan opbrengen voor wanneer iemand eens één belediging doet." Om die reden wil Wouter een rehabilitatie voor de occasionele belediging, die we allemaal wel eens maken.
Zelf herinnert hij zich nog altijd één specifieke uitschuiver van hemzelf. "Ik speelde twee gratis optredens na mekaar en in de zaal zat een moeder met haar baby. Die baby maakte geluid en ik had al een paar keren gevraagd of ze misschien later kon terugkomen, zonder haar baby." Hij kon zich immers moeilijk concentreren door de huilgeluiden die de baby maakte.
Naar buiten toe bleef ik heel vriendelijk en beleefd, maar inwendig voelde ik de ergernis stijgen.
Wouter Deprez voelt zich alsmaar kwader worden beseft dat hij de uitbarsting niet zal kunnen tegenhouden. Op een bepaald moment begint de baby wéér te huilen. "Ik ontplof en richt mij naar het geluid, in het donker, tot de mama." En op dat moment roept hij deze woorden: "How, stekt een tette in z'n mulle, dattie zwiegt!"
"Ik voelde: daarvoor had ik de sympathie van het publiek. Op dat moment viel dat in één keer volledig weg."
Nadien moet ik met de ganse zaal doen alsof er niets gebeurd is en weer de sympathieke Jos spelen.
Daarom pleit Wouter dus voor meer begrip voor de occasionele belediging. "We zouden een aantal jokers moeten krijgen, bijvoorbeeld 5 jokers per jaar om iets onsterfelijk grofs te zeggen tegen iemand. Dan heb je even consternatie tussen de twee partijen, vervolgens zeg je 'dat was niet de bedoeling', en dan geef je je joker af. Dus ik heb er nog vier over voor dit jaar."
