Hautekiet
"Iedereen loopt zenuwachtig rond, maar niemand weet echt wat er aan de hand is"
ma 27 feb. - 9:12
Donderdag 27 februari 1997
Ik sta met de vroege ploeg.
Er hangt iets in de lucht, nochtans die is hemelsblauw en er hangt een heerlijk voorjaarszonnetje bij een zacht briesje.
Het gonst van de geruchten in de fabriek.
Er wordt gesproken over gesjoemel met cijfers of problemen met de BTW.
Iedereen loopt zenuwachtig rond, maar niemand weet echt wat er aan de hand is.
Om 10u30 komt er een telefoontje van Cat, de firma die instaat voor het vervoer van de afgewerkte wagens naar verkoopcentra. Zij hebben de hele nacht moeten doorwerken. Hen werd gezegd dat vooral Coupés van de parking moeten.
Toch maar verdacht.
Intussen zijn al 1000 van de 6000 wagens weggehaald.
We trekken met een aantal delegees en militanten naar de parking.
Daar staan 36 volgeladen vrachtwagens en een trein met nog eens 334 wagens … klaar om te vertrekken.
We beslissen ter plekke de vrachtwagens te blokkeren.
Eis niets dat mag vertrekken.
De directie is razend: “we weten nog niets en jullie beginnen al vanalles”.
Om 12 uur komt het bericht dat er om 17 uur een extra ondernemingsraad doorgaat en dat De Virville, secretaris generaal van Renault groep een persconferentie gaat houden in het Hilton van Brussel.
Om 17 uur kondigt de directie op de ondernemingsraad aan dat Renault Vilvoorde gaat sluiten. De pers is massaal aanwezig tot CNN toe. De werknemers staan perplex.
Het is het begin van een 5 maanden lange strijd om het bedrijf open te houden.