"Ik juich het toe dat kerstmis gevierd wordt op kerstdag, maar hou het daarbij"

Ik kom overal. In alle huizen. Het Vlaamse gezin is een warm gezin, dat is waar. Maar soms loopt het mis. Er is nog veel armoede, verwaarlozing enzomeer.

Als simpele heilige kan je daar weinig mee beginnen.

Maar er zijn ook wantoestand die gemakkelijk te verhelpen zijn. Gisteren werd ik er weer mee geconfronteerd. Zo’n omgehakte boompje, behangen met glinsterige dingen van een bombastische lelijkheid die men zelfs in een discotheek op Ibiza niet zou dulden. En december is nog maar net begonnen.

Ik juich het toe, ook gezien mijn katholieke achtergrond, dat het kerstfeest wordt gevierd. Op kerstdag. Hou het daar dan ook bij, asjeblief.

En maak die akelige man met zijn rendieren eens duidelijk dat zijn bijdrage afbreuk doet aan dit mooie feest. Dat zinledige ho!ho!-geschreeuw, die tergende bel, die dronkenmansgrijns en die ziekelijke rendieren, het mag eens ophouden.

Het is verbazend dat die vermoeiende Zwarte Pietendiscussie maar blijft duren, maar dat niemand zich verzet tegen die opgeblazen paljas met zijn kaboutermuts, die van een herdenking die tot verstilling en bezinning zou moeten leiden, een lawaaierige dronkenmanskermis maakt.

Dat wou ik nog even kwijt.

Ik ben blij dat ik weer even op de radio mocht komen.

Want ik koester dit medium.
Tot volgend jaar.