"Ik rukte haar de kleren van het lijf"

Ovidius. Tweeduizend jaar dood, maar nog erg alive and kicking. Een prachtig erotisch gedicht vinden we in zijn werk Amores.

Op een zomerdag komt zijn geliefde naar zijn kamer. Schaars gekleed en, even later, helemáál niet meer gekleed: “deripui tunicam”, schrijft de dichter: “ik rukte haar de kleren van het lijf”. Zijn lief stribbelde niet tegen. Daarna: de meest sensuele beschrijving ooit van een vrouwenlichaam. Mooi, niet vulgair. Maar Ovidius schreef ook over échte liefde, in het verhaal over het bejaarde koppel Philemon en Baucis, uit zijn Metamorfosen. De oude Philemon vraagt aan de goden: “Laat mij en mijn echtgenote sámen sterven. Ik wil nooit het graf van mijn vroúw zien, en ik wil ook niet dat zij mijn graf ziet. Tijdloze poëzie.”

Bedankt, Publius, voor al dat moois.