"Ik wil het hebben over één partij waar nooit iets over wordt gezegd"

Het middagjournaal van Chris Dusauchoit

Ik had mezelf plechtig voorgenomen om deze week niet te beginnen over het Syrische conflict, en kijk daar gaan de goede voornemens in de pompbak want ik ga het toch doen. Ik wil het hebben over één partij waar nooit eens iets over wordt gezegd of geschreven: de Syrische goudhamster. U schiet vast in een kramp, want u denkt, wildleven in Syrië, wat zou het?

Ik kan u geen ongelijk geven, de Syrische olifant is uitgestorven, de Syrische wilde ezel ook. De Syrische beer vind je misschien nog wel als je goed zoekt, maar zeker niet in Syrië. De Syrische wilde kat is ook in geen jaren gemeld op waarnemingen. Dus dan rest er onder de zoogdieren niet veel meer buiten de Syrische jakhals en de Syrische hamster.

Ik heb in mijn snotaapjaren een paar van die hamstertjes gehad. Wat een lieve beestjes, je kon ze in je beide handen nemen en als je dan een cirkeltje liet tussen je duim en je wijsvinger dan kwam dat koppetje er plots uit, en als ze beslisten om dat kopje terug binnen te halen, leken ze even op een mini-leeuw. Je kon ze dan tegen je oor houden en horen hoe snel die hamsterlongetjes tekeer gingen.

Ik timmerde in die dagen aan houten laddertjes en platformpjes voor hen en een glijbaan die ze nooit in de bedoelde richting gebruikten. In Lego bouwde ik een groot doolhof, de weg naar buiten strooide ik vol lekkers en na enige tijd kwam die hamster er dan uit, met zijn wangzakken grotesk vol. Oh wat hield ik van die hamsters en als er eentje dood ging (wat onvermijdelijk gebeurde na een jaar of drie) dan begroef ik die in een zakdoek in ons stadstuintje en ik timmerde aan een kruisje en zelfs een mini-bidbankje. Wat was ik vroom, toen.

Zouden de Syrische hamstertjes vandaag in hun oorspronkelijke habitat rondtrippelen zoals ze dat in mijn verleden deden? Met snelle sprintjes en even halthouden om te ruiken? Zouden ze daar ook met doodsverachting zonder aarzelen van veel te hoog springen en treuzelen bij een afstapje? Zouden ze op de dorre grond midden in het schootsveld stoppen met sprinten om zich plots te wassen, zoals alle hamstertjes doen? En hoe zou dat snoetje niet vloeken bij al die ellende?

Alle kinderen zouden het recht moeten hebben om groot te worden met een Syrisch hamstertje. Ze zouden er veel meer van leren over empathie en zorg en liefde dan uit alle lessen levensbeschouwing samen.