"Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om nog te gaan hoogspringen"

Tia Hellebaut was onmiskenbaar een de beste Belgische atleten ooit. Was, want ondanks meerdere comebacks, in 2008 en 2010, begon het moordende topsportritme Tia na de tweede comeback zwaar te wegen.

Na een teleurstellende vijfde plek op de Olympische Spelen in Londen waren veel mensen, niet in het minste de pers, teleurgesteld in haar prestaties, wat leidde tot soms vernietigende reacties op haar optredens.

Toen ze in maart 2013 op de atletiekpiste in het Zweedse Götenburg stond, en een aanloop maakte voor de zoveelste sprong in haar carrière, dacht ze:

Wat sta ik hier eigenlijk te doen?

De avond voordien was ze nog tot laat met het huishouden bezig, terwijl ze de volgende dag verwacht werd op de atletiekbaan.

"Dat ritme hou je natuurlijk niet vol. Als je topsporter bent, moet je heel egoïstisch durven zijn. Dat lukte  mij niet."

Als je topsporter bent, moet je heel egoïstisch durven zijn.

Toen ze eenmaal stopte, besloot ze ook echt gas terug te nemen. Ze nam een poetshulp, gaf zichzelf eindelijk de tijd voor rust en bezinning. Dat deed haar goed.

Mist ze het hoogspringen dan niet soms? "Die vraag stellen ze mij vaak. Maar neen, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om te gaan hoogspringen. Bovendien denk ik dat ik in tweeën breek als ik nu nog een poging waag!"