"Jij zult werken zoals iedereen"

Ik heb meer dan twee jaar geleden een busongeluk gehad. Ik ben doorheen de bus gekatapulteerd toen die een noodstop maakte. Ik ben daaruit gekomen met een zware whiplash en een zware hersenschudding. En dat kwam niet meteen in orde. Ik had allerlei neurologische verschijnselen. Ik zag dingen dubbel, ik herhaalde mezelf constant, ik kon niet meer naar mijn glas grijpen. Voor een scherm zitten was onmogelijk...

En alsof dat nog niet erg genoeg was...  

Ik werkte toen voor De Morgen. In de periode dat ik thuis was, ben ik ontslagen, omdat ik niet functioneerde. "Jij zult werken zoals iedereen", zei één van de chefs tegen me. Ik heb me kwaad gemaakt, en dat is tot een conflict gekomen. Blijkbaar ben je niet zo beschermd tegen ontslag als je denkt.

Wat doe je dan...

Tja... Je zit dan wel degelijk in de put. Of je daar in geduwd bent of toevallig in bent beland, dat is een detail. De vraag is: "Hoe kom je daar uit?" Je bent niet meer mee. Je bent 40, je hebt net een kind, en plots wordt je hele leven ondersteboven gegooid.

Maar met die oneindige veerkracht van Cathérine...

Ik heb mij opgetrokken aan de dingen die ik echt heel graag doe in het leven. Ik kon niet veel, maar elke dag probeerde ik een paar zinnen van een sprookje te lezen. Dat hielp enorm. Ik kook ook heel graag. Avondeten op de tafel brengen, dat werd het project van de dag voor mij. Het zijn allemaal heel kleine dingen, maar ik werd er blij van. Een beetje positieve psychologie heeft me ontzettend hard geholpen.

De column over hoop bij Parijzenaars die Cathérine schreef, lees je hier.

Ze heeft ook haar eigen site met verhalen, columns en interviews: www.catherineongenae.com