"Kortverhalen moet je niet binge-readen, twee verhalen na elkaar is voldoende"

Annelies Verbeke wou een bundel schrijven met als bindend thema: begin en einde. Toen ze alle verhalen las stelde ze vast dat de bundel meer 'einde' bevat, dan begin. Het is eerder een sombere bundel, zegt ze zelf.

Er zit een onrust en een angst in veel van de personages. Misschien komt dat door het voorbije jaar en de tijd waarin we leven.

Veel verhalen zijn surrealistisch, en creëren een wereld die vol metaforen en symboliek zit. In het centrale verhaal bv. wordt het vrouwelijke hoofdpersonage wakker als een (mannelijke) beer. Een van de verhalen is opgedragen aan haar vader, een ander is opgedragen aan een zeer oud familielid.

In sommige verhalen duikt een auteur op, en die lijkt heel erg op mij. Ik vrees dat dat een gevolg is van het feit dat schrijven en leven steeds meer verweven worden. Ik kan niet anders dan een personage worden.

Herbeluister het volledige gesprek met Annelies Verbeke in Bar du matin.