Hautekiet
“Minutenlang sta ik daar soms met mijn zoontje”
di 13 sep. - 8:09
De minuut van Isolde Lasoen
Beste automobilisten,
hoe moeilijk, hoe lastig is het toch om even te vertragen en een mama en kind, al dan niet met de fiets aan de hand, over te laten steken op weg van of naar school?
Dag na dag maak ik het mee in mijn straat in Gent: chauffeurs die te koppig zijn voor woorden, of uit lompigheid je zelfs nog récht in de ogen kijken en toch parmantig doorrijden. Ik word daar zoo kwaad en triest van..
Minutenlang sta ik daar soms met mijn zoontje. 'hashtag #iedereenegoïst'.
Nu, op dat punt waar wij elke dag moeten oversteken is er geen zebrapad. Dus zijn we aangewezen op hoffelijkheid van de bestuurder. Wel, laat dàt nu net het grote probleem zijn.
Die hoffelijke bestuurders zijn precies een uitstervend ras.
We zijn alleen met onszelf bezig en alle hindernissen op de weg zijn ballast. Ikke, ikke, ikke..
Lieve mensen, hoffelijkheid is een vorm van elementaire beleefdheid. En kost geen geld.
Wees aub galant in het verkeer en denk wat vaker aan de kwetsbare weggebruiker, voornamelijk de kleintjes. Zij moeten het nog leren, en wij moeten het hén nog leren.