"Nu hij er niet meer is voel ik me plots een pak ouder geworden"
zo 4 dec. - 9:02
Jeroen Olyslaegers volgde Nederlandse Literatuur bij Paul de Wispelaere. Later ging hij ook voor hem werken. Olyslaegers werkte na zijn studies, als gewetensbezwaarde, aan het Louis Paul Boon-documentatiecentrum. De Wispelaere was daar de directeur.
Paul was echt een verbindingsfiguur en een doorgeefluik tussen verschillende generaties. Hij was dezelfde generatie van Hugo Claus en hij droeg het modernisme en het postmodernisme uit in de Nederlandse Literatuur. Hij ging ook heel actief om met andere auteurs van zijn tijd. Hij heeft Louis Paul Boon goed gekend en noemde hem de 'tedere anarchist'
Vooral de roman "Het verkoolde alfabet" van Paul de Wispelaere bleef Olyslaegers bij. Het is een mooi voorbeeld voor zijn hele werk
Het boek heeft een fantastische bedachtzaamheid en traagheid. Het neemt de tijd om te kijken naar de dingen. Ik voel me nu ineens een heel pak ouder, want die manier van kijken naar de wereld en daarover schrijven is helemaal weg. er zijn niet veel mensen meer die dat op zijn manier doen.
