Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Van Carole King tot Nirvana

ma 7 nov. - 4:42

Fleetwood Mac

51. Carole King: I Feel the Earth Move

‘I Feel the Earth Move’ is het openingsnummer van de elpee ‘Tapestry’, een wereldwijd succes en een van de beste verkochte albums uit de seventies. Een terechte bekroning voor Carole King die in de jaren ’60 samen met haar man Gerry Goffin in een kantoor in de befaamde Brill Building in New York van negen tot vijf hits aan de lopende band schreef. Zowel Bobby Vee, Little Eva, The Drifters, The Shirelles, Aretha Franklin en vele anderen zijn er haar eeuwig dankbaar voor.

 

52. Jerry Lee Lewis: Great Balls Of Fire

The Killer speelde piano met een onstuitbare energie: hard, snel en niets ontziend. Na een zelf afgedwongen auditie in de Sun Studios in Memphis was labelbaas Sam Phillips zo onder de indruk dat hij Jerry Lee Lewis eerst engageerde als studiomuzikant en hem daarna ook een kans gaf als soloartiest. Na hits als ‘Whole Lot Of Shakin’ Going On’ en ‘Great Balls Of Fire’ leek zijn carrière voorgoed gelanceerd, maar allerlei schandalen met (veel te jonge) vrouwen, schietincidenten en overdadig alcoholgebruik staken daar een stokje voor. Pas vele jaren later maakte Lewis een comeback als countryzanger.  
 

53. Little Richard: Tutti Frutti

Erg bescheiden is Little Richard nooit geweest. “Zonder mij zou je geen Michael Jackson, Prince, Elton John en geen Rolling Stones gekend hebben. Ik heb de weg vrijgemaakt met lef en bloed.” Richard Penniman was een zwarte homo, een brulboei en een zelfverzekerde freak en dat was in de jaren ’50 geen goede combinatie. Zijn doorbraak kwam er toen hij op het einde van een opnamesessie in New Orleans plots begon te schreeuwen: “Awop bopaloobop alop bamboom” (of iets van die strekking). En hij ging verder: “Tutti frutti, good booty …” De band viel in terwijl zijn schreeuwerige stem versmolt met zijn hamerende pianowerk. De rest is geschiedenis. ‘Tutti Frutti’, een uitbarsting van ongeremde energie, was goed voor 500.000 verkochte singles, want niet alleen zwarte maar vooral ook blanke jongeren gingen overstag. Later volgden hits als ‘Good Golly Miss Molly’, ‘Long Tall Sally’, ‘The Girl Can’t Help It’, enz. Jammer genoeg was Little Richard een ongeleid projectiel en kwam er snel een einde aan het succes.  
 

54. Madonna: Like a Virgin

Als provoceren een olympische discipline was, dan had Madonna een kast vol gouden medailles. Ze heeft met zowat iedereen in de clinch gelegen. Als je seks aan religie koppelt (‘Like a Prayer’), tienerzwangerschappen of abortus lijkt aan te moedigen (‘Papa Don’t Preach’), expliciete clips produceert die ondanks je sterrenstatus geweigerd worden door MTV (‘Justify My Love’) en paradeert in uitdagende outfits die weinig aan de verbeelding overlaten, dan hoeft het je niet te verwonderen dat conservatief Amerika je vel wil. ‘Like a Virgin’ veroorzaakte minder commotie. In 1984 was het Madonna’s eerste nummer 1-hit in de States. 

 

55. Metallica: Nothing Else Matters

James Hetfield, de zanger van Metallica, kreeg inspiratie voor ‘Nothing Else Matters’ toen hij begin jaren ’90 tijdens een tournee aan het bellen was met zijn vriendin. Terwijl hij de hoorn in de ene hand hield, plukte hij met zijn andere hand aan de snaren van de gitaar die op zijn bed lag. Nog voor hij het zelf goed en wel besefte had hij een melodielijn in zijn hoofd. Ook het tekstfragment “so close, no matter how far” verwijst naar de telefoonconversatie. De song is nog altijd een hoogtepunt in de shows van Metallica.
 

56. Bill Monroe: Blue Moon Of Kentucky

Het walsje ‘Blue Moon Of Kentucky’ was de eerste hit en ongetwijfeld ook de bekendste song van bluegrass pionier Bill Monroe. Toch maakte Elvis de definitieve versie. En zeggen dat hij eigenlijk een parodie op het nummer wilde maken!
 

57. Willie Nelson: On the Road Again

Countrylegende Willie Nelson schreef ‘On the Road Again’ in 1980 voor de film ‘Honeysuckle Rose’ waarin hij zelf de hoofdrol speelde. Het leverde hem de Oscar voor beste originele nummer op.
 

58. Randy Newman: Baltimore

‘Baltimore’ staat op het album ‘Little Criminals’, samen met ‘Good Old Boys’ en ‘Sail Away’ een drieluik dat in geen enkele platenkast mag ontbreken, zelfs al portretteert Randy Newman racisten, outcasts, slavendrijvers, neuroten, seksisten en vreselijke demagogen. Als neef van de beroemde filmcomponist Alfred Newman, goed voor negen Oscars, put Randy zijn inspiratie uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis, van ragtime over blues en country tot pure pop. Velen noemen hem een van de grootste liedjesschrijvers van de voorbije decennia en toch heeft hij nauwelijks hits gehad. En als het dan met ‘Short People’ toch lukte, ging dat gepaard met flink wat controverse. “Niets is zo pijnlijk als onbegrepen ironie, zei hij toen. Newman houdt zijn medemens een spiegel voor, maar die schijnt zichzelf niet te willen herkennen. 
 

59. Fleetwood Mac: Rhiannon

Hoort Fleetwood Mac wel thuis in deze Amerikaanse lijst? Drummer Mick Fleetwood, bassist John McVie en keyboardspeelster en zangeres Christine Perfect zijn immers volbloed Britten die eind jaren ’60 al behoorlijk wat succes hadden in Europa. Pas toen de Amerikaanse gitarist Lindsey Buckingham en zangeres Stevie Nicks hen vervoegden en ze het album ‘Rumours’ uitbrachten, waren ze wereldwijd gelanceerd en werden ze supersterren. Bill Clinton was een grote fan en begin jaren ‘90 gebruikte hij hun hit ‘Don’t Stop’ tijdens zijn presidentiële campagne. Op ‘Rhiannon’ is de hoofdrol weggelegd voor Stevie Nicks, die de song ook schreef. 
 

60. Nirvana: Smells Like Teen Spirit

‘Smells Like Teen Spirit’ was eerst niet veel meer dan een riff. Kurt Cobain liet hem horen aan zijn twee collega’s en na een uurtje jammen hadden ze een song die het lijflied van een generatie werd. Nirvana koppelde harde en opwindende muziek aan memorabele melodieën en met het album ‘Nevermind’ ontketende de groep een muzikale revolutie waar men het label grunge op plakte. Ze zindert vandaag nog na. Dat Kurt Cobain de tekstregel van Neil Young “It’s better to burn out than to fade away” iets te letterlijk opnam is nog altijd nauwelijks te bevatten.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet