België is het land waarboven de term ‘de kerk in het midden houden' als een democratisch spook zweeft, om maar te zeggen dat de kerktoren ook lang figuurlijk de macht verzorgde. Na een woelige eeuw katholicisme tekent historicus en journalist Marc Reynebeau zowel de kleine golfjes als de tsunami's van katholiek België op in zijn nieuwe boek.
De haat die bijvoorbeeld Hugo Claus tegenover het katholieke geloof had ontwikkeld zou zich bij de generatie na hem nog veel breder verspreiden. Die weerzin had minder te maken met de religie als zodanig, dan met het instituut zelf. Want ook na de formele scheiding van kerk en staat bleef het kerkelijke instituut een zekere macht uitoefenen op zowel politiek, sociaal, economisch, cultureel en ethisch vlak.
De jongste jaren werd de kerk dan geconfronteerd met een wijziging in haar eigen maatschappelijke positie. Ze was haar vanzelfsprekende respect en ontzag kwijt. Voortaan zou de kerk niets nog vergeven worden en wilde niemand nog de ogen sluiten voor de wantoestanden die haar werden toegeschreven.
Het boek 100 jaar katholiek Vlaanderen van Marc Reynebeau is beschikbaar bij Uitgeverij Lido.
