25 jaar geleden verdwenen An en Eefje: "Had niet verwacht dat het nog altijd zo bikkelhard zou zijn", zegt Paul Marchal

In Hasselt was er een herdenkingsplechtigheid voor An en Eefje. Die werd gehouden in het cultuurcentrum, met een beperkt aantal genodigden vanwege de coronacrisis. Het was een ingetogen en serene ceremonie. Paul Marchal, de vader van An, nam kort het woord. Hij deed een oproep aan alle slachtoffers van geweld om altijd van zich te laten horen, hoe moeilijk de situatie soms ook kan zijn.

Als slachtoffer heb je het recht om te roepen, te tieren, te schreeuwen, aan te klagen en fouten te maken. Laat ons nu voor alle slachtoffers een minuut stilte houden als eerbetoon.

Er was ook aandacht voor de hervormingen bij politie en justitie die er sindsdien geweest zijn. Kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens riep om inspanningen te blijven leveren, omdat ook nu geweld tegen kinderen blijft bestaan, ondaks alle hervormingen. "Laat ons aandacht blijven hebben voor een coherente aanpak van gewelddadige situaties, waarin politie, justitie en hulpverlening echt op elkaar afgestemd zijn."

Paul Marchal: "De spreekwoordelijke wonde die opengereten wordt, dat klopt"

"Het is belangrijk, maatschappelijk, om hier even bij stil te staan, zodat ook nieuwe generaties geconfronteerd worden met vroeger en er lessen uit kunnen trekken", zei Paul Marchal in "De ochtend". "Anderzijds blijft het ook na 25 jaar moeilijk om erover te vertellen en artikels te lezen. Ik had het niet verwacht, dat het na 25 jaar nog zo hard zou zijn. Bikkelhard. De spreekwoordelijke wonde die wordt opengereten, dat klopt. Het is goed dat het wordt aangehaald, ook in de toekomst, maar niet te veel."

Volgens Marchal is er in 25 jaar veel ten goede veranderd bij Justitie. “Ik heb het gevoel dat het nu verbeterd is. Er is nu veel meer aandacht voor de slachtoffers en nabestaanden, ze krijgen meer inspraak, ze hebben meer inzage in het dossier. Er zijn nu ook meer tolken, de dienst Slachtofferhulp is er gekomen, de oprichting van Child Focus..."

Waar hij het erg moeilijk mee blijft hebben, zijn de vervroegde vrijlatingen van medeplichtigen van Marc Dutroux. “Ik vind de vervroegde vrijlatingen van Michelle Martin en Martin Lelièvre not done. Als zij niet definitief in de gevangenis hoeven te blijven, wie moet dan nog wel zijn hele termijn uitzitten? Ik begrijp dat je perspectief moet geven aan gevangenen, en dat mag ook. Maar in deze gevallen niet, dat is echt een brug te ver."

"Mijn voorstel is dat er straf bij komt als je je niet gedraagt in de gevangenis, en niet dat er straf af gaat als je je goed gedraagt. Keer het systeem om. Laat ze in de gevangenis zitten en geef ze als perspectief dat ze vrijkomen op het einde van hun straf. Tenminste als ze zich goed gedragen hebben. Als dat niet het geval is, blijven ze langer opgesloten. Niet voor elke gevangene, maar wel in dit geval."

"Kijken naar de toekomst, maar dat wil niet zeggen dat alles een vaste plek heeft"

Marchal wil voorzichtig zijn met herdenkingen en ook aan zijn kinderen en kleinkinderen denken. “We willen niet dat de gebeurtenissen vergeten worden, maar onze kleinkinderen mogen niet angstig worden”, vertelt hij aan Radio 2 Limburg. “Het moet een plaats krijgen die correct en positief is. Ze moeten weten dat hun oma en opa ervoor gezorgd hebben dat slachtoffers een beter statuut hebben. Dat moet de onderliggende gedachte zijn. En dat is positief, denk ik.”

“We proberen het nu van een positieve kant te bekijken. Genieten is moeilijker voor ons, maar we willen er wel voor zorgen dat onze kinderen en kleinkinderen een goed leven hebben. Die maken heel wat goed voor ons. We moeten kijken naar de toekomst, en zij zijn de toekomst. Maar dat wil niet zeggen dat alles een vaste plek heeft gekregen. Het hoort niet dat je een kind verliest, en zeker niet in deze omstandigheden. Dus dat blijft wel hangen.”

De zaak-Dutroux had als rechtstreeks gevolg dat politie- en justitiediensten drastisch werden hervormd. Een van de diensten die is ontstaan na de zaak-Dutroux, is de dienst Slachtofferhulp. Een grote verbetering, vindt Paul Marchal. "Wij werden destijds door de speurders gewoon naar huis gestuurd", vertelt hij. "Wij werden niet opgevangen en begeleid. nu wordt er veel meer geluisterd en geholpen."

Luister naar het gesprek met Paul Marchal:

Bron: vrtnws.be en De ochtend