De Ochtend
Alexander De Croo is nieuwe premier: naast "zoon van" ook stemmentrekker en voorstander van gendergelijkheid
wo 30 sep. - 7:42
Het is 2009 als Vlaanderen kennismaakt met Alexander De Croo. De dan 33-jarige handelsingenieur wordt binnengehaald in de politieke wereld door zijn vader Herman De Croo, zelf oud-minister, oud-partijvoorzitter en oud-Kamervoorzitter.
De Vlaamse liberalen zijn op zoek naar een nieuwe electorale boost na paars en het gekibbel tussen kopstukken Guy Verhofstadt, Karel De Gucht en Jean-Marie Dedecker.
Partijvoorzitter die "stekker uit regering-Leterme II trekt"
De jonge De Croo mag onmiddellijk naar de gunsten van de kiezer dingen op de Europese lijst van Open VLD en haalt ruim 47.000 stemmen. De partij heeft een nieuwe stemmentrekker uit de traditioneel "blauwe provincie" Oost-Vlaanderen.
Enkele maanden later gaat Alexander De Croo voor het partijvoorzitterschap, met de steun van Vincent Van Quickenborne. In de tweede ronde van de voorzittersverkiezingen verslaat hij Marino Keulen. Na de eerste ronde was al een zekere Gwendolyn Rutten afgevallen. De Croo mag in de voetstappen van Guy Verhofstadt treden.
De nieuwe voorzitter streeft naar vernieuwing, maar laat zich vooral opmerken als hij in april 2010 de stekker uit de regering-Leterme II trekt. De kwestie Brussel-Halle-Vilvoorde doet haar reputatie van splijtzwam van de Belgische politiek alle eer aan.
De partij ondervindt de electorale gevolgen van de "roekeloeze demarche" van Alexander De Croo en incasseert een nederlaag bij de verkiezingen van 2010. De Croo zelf doet het beter en haalt als lijsttrekker voor de Senaat ruim 301.000 voorkeurstemmen. Hij moet alleen N-VA-voorzitter Bart De Wever en CD&V-voorzitter Marianne Thyssen laten voorgaan.
Naar de regering
Tijdens de ellenlange formatiegesprekken en het eerste jaar van de regering-Di Rupo houdt Alexander De Croo zich koest op het rode pluche van de Senaat. In 2012 treedt hij weer op het politieke voorplan als hij zijn "brother in arms" Vincent Van Quickenborne opvolgt als vicepremier en minister van Pensioenen.
In de regering-Michel blijft Alexander De Croo vicepremier voor Open VLD. Daarnaast is hij verantwoordelijk voor Ontwikkelingssamenwerking, Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post. Als minister van Telecommunicatie komt hij in aanvaring met Proximus-topvrouw Dominique Leroy, maar als minister van Ontwikkelingssamenwerking laat hij zijn solidaire kant zien en maakt hij enige indruk op de internationale scène. De minister rijdt een vrij vlekkeloos parcours.
Hij ontpopt zich als zwaargewicht in de regering, onder meer tijdens de begrotingsbesprekingen. Dat hij door zijn partij werd aangeduid als medeonderhandelaar bij de formatiegesprekken, hoeft niet te verwonderen. Eerder deze maand duidt de koning hem zelfs aan als coformateur, samen met PS-voorzitter Paul Magnette. Het duo Magnette-De Croo slaagt erin een doorbraak te bereiken tijdens de tweede lange formatieperiode uit de vaderlandse geschiedenis.
Voor de vrouw
Alexander De Croo out zich ook als promotor van gendergelijkheid. In 2018 publiceert hij een boek over het thema: "De eeuw van de vrouw: hoe feminisme ook mannen bevrijdt".
De minister en oud-bedrijfsleider heeft ondervonden dat de rol van de vrouw wereldwijd met te weinig ambitie en te veel vooroordelen wordt ingevuld en pleit in zijn boek voor volledige gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Benieuwd hoe hij deze stelling in de praktijk zal brengen in zijn regering.
