Touché
"Als een vrouw van kleur een statement maakt, krijgt ze bijna zeker een trollenleger over zich heen"
zo 8 mrt. - 3:13
“Bij Mama’s Open Mic zorgen we ervoor dat artiesten in een veilige omgeving kunnen werken zodat ze zeker het beste van zichzelf kunnen laten zien. Seksisme of racisme worden niet getolereerd”, vertelt Elisabeth, of Miss Elli, in 'Touché'.
Mama’s Open Mic bestaat uit een diverse community, en dat wordt ook herkend. Ze kregen er nog niet zo lang geleden een Ultima voor. “Het is belangrijk om een eigen plek te hebben waar je over jezelf kan beslissen, want dat is jammer genoeg niet altijd gegund aan mensen met een andere achtergrond.”
Een veilige omgeving is dus van levensbelang voor Elisabeth, want zelf heeft ze die niet altijd gekend.
Vooroordelen in het onderwijs
Zo verliep haar schoolperiode niet altijd even vlot. “Jammer genoeg ben ik een slachtoffer van het ‘watervalsysteem’ binnen het onderwijs. “Ik zat in richtingen zoals handel en toerisme, maar achteraf gezien had ik van in het begin humane wetenschappen of kunst moeten doen.”
Ik werd meteen naar bepaalde richtingen geduwd en er werd gevraagd of ik toch niet iets met mijn handen zou doen
De oorzaak? Elisabeth kon niet stilzitten. Dat, en vooroordelen. “Ik had te veel energie en bezorgde heel wat leerkrachten grijze haren. Kinderen die van andere afkomst zijn en veel beweeglijker zijn van thuis uit, worden ook vaak gezien als wilder en meteen ook dommer. Ik werd meteen naar bepaalde richtingen geduwd en er werd gevraagd of ik toch niet iets met mijn handen zou doen.”
Er werd constant gevraagd of ik niet normaal kon doen, of ik niet kon zijn zoals de rest
Uiteindelijk werd Elisabeth weggestuurd uit twee middelbare scholen. “In de laatste school werd constant gevraagd of ik niet normaal kon doen, of ik niet kon zijn zoals de rest. Daar heb ik heel grote complexen aan overgehouden.”
Uiteindelijk haalde ze haar diploma via een middenjury en tweedekansonderwijs. Het verschil was enorm. “Ik werd als volwassene aangesproken, en dat deed iets volledig anders met mij.” Ze is nu opnieuw aan het studeren, en werd toegelaten aan de toneelacademie in Maastricht waar ze een opleiding tot dramadocent en regisseur volgt.
Maar ook daar heeft niet iedereen het even gemakkelijk. “Moest je eender welke kunstschool, hogeschool of universiteit binnenstappen zou je zien dat er wel heel weinig kleur is. Terwijl er ook heel veel talent is bij jongeren met een andere afkomst.”
Racisme en haatberichten
Een veilige plek zoals Mama’s Open Mic creëren blijft dus extra belangrijk. Vooral wanneer het zo eenvoudig is om haat over elkaar uit te roepen.
Een video van Sihame El Kaouakibi ging deze week viraal. Ze had het over de haatberichten die ze dagelijks moet incasseren. Ook voor Elisabeth klinken die herkenbaar.
Als een vrouw van kleur een statement maakt, kan je er bijna zeker van zijn dat ze een trollenleger over zich heen krijgt
“Als vrouw van kleur een statement maakt, dan kan je er bijna zeker van zijn dat ze een trollenleger over zich heen krijgt. Je moet constant nadenken over wat je wel en niet zegt, en of je de gevolgen wel aankan.”
“Ik heb onlangs aan mijn vriend moeten vragen om enkele berichtjes te verwijderen omdat ik er zelf niet wou naar kijken, waarin werd gevraagd om naar mijn land terug te keren omdat ik had durven een mening te hebben over zwarte piet.”
Het is niet zo dat enkel witte Vlamingen kritisch mogen zijn en wij niet
Ook vriendinnen die met activisme bezig zijn krijgen reacties. “Vanaf het moment dat je een mening verkondigt als vrouw, zeker als vrouw van kleur, gaan mensen je aanwezigheid in vraag stellen. Als we het toch zo erg vinden, wat doen we hier dan eigenlijk, waarom gaan we niet naar ons eigen land? Maar het is niet zo dat enkel witte Vlamingen kritisch mogen zijn en wij niet.”
“Voor ik iets post denk ik altijd, kan ik het vandaag aan om haatberichten of mails binnen te krijgen? Maar wij wonen hier, wij betalen ook belastingen en onze kinderen gaan hier ook naar school. Dan mogen wij wel vragen stellen over wat er hier aan de hand is en dan is het wel pijnlijk als je aanwezigheid elke keer in vraag wordt gesteld.”
Zware psychologische druk
“Ik denk niet dat er genoeg psychologen zijn om al die trauma’s die je door zo’n berichten krijgt te gaan verteren. Niemand heeft een olifantenhuid, niemand wordt graag uitgescholden.Ik denk dat mensen echt onderschatten wat zo’n haatmails met je doen.”
Het blijft bovendien belangrijk om klachten in te dienen als je zo’n bericht krijgt, want anders hebben we geen cijfers om veranderingen teweeg te brengen en wetten aan te passen.
Racisme gaat niet over individuen, het gaat over machtsstructuren
“Maar racisme gaat niet over individuen, het gaat over machtsstructuren. Het belang zit niet in wat mijn buurman denkt, het belang zit in wat de machtsstructuren, de politici, de scholen ermee doen”.
“Wees lief voor mekaar en als je dan toch mopjes wil maken, maak ze dan over de mensen die meer en niet minder hebben dan jij”, sluit ze nog af.
