Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De Wereld van Sofie

"Als ik bij iemand een zweem van pretentie voel, heeft die het bij mij al verkorven"

vr 1 mrt. - 3:11

Van bekende mensen wordt vaak gezegd dat ze prententieus zijn. Journalist, auteur en regisseur Marc Didden heeft in zijn lange carrière al vele grootheden van heel dichtbij kunnen ervaren. Maar hij ontmoette ook een aantal mindere goden.
Marc Didden

"Voor mij is het een lakmoesproef om te weten of ik met iemand wil omgaan of niet. Als ik bij iemand een zweem van pretentie voel, heeft die het bij mij al verkorven. Pretentieuze mensen vind ik vaak zwakkelingen, ze wanen zich beter dan anderen, maar als ze ’s ochtends in de spiegel kijken weten ze dat ze eigenlijk helemaal niks voorstellen."

"Een klassiek voorbeeld in Vlaanderen is Pieter De Crem. Die ademt een en al pretentie uit. Hij denkt dat hij de wereld regeert terwijl hij de burgemeester van Aalter is. Aalter: een stad die alleen maar bestaat om de prijs van de trein tussen Brussel en Gent iets hoger te kunnen maken.  Nu moet ik wel zeggen: ik zat eens met hem in de green room voor een opname van De laatste show, de slechte rode wijn deed zijn werk en hij werd al snel wat meer relax.  Niet dat hij plots hiphop begon te zingen,  maar je kon die pretentie dan rap doorprikken.  Hij doet ook maar wat hij denkt te moeten doen als hij tv op komt.  Met de jaren komt de mildheid en besef je: die man speelt ook maar een rol."

"Maar écht pretentieuze mensen: daar oefen ik vernietigingstechnieken op uit. Of ik probeer hen te doen inzien dat ze windbuilen zijn.  Windbuilen vind je in de reclamesector, in de tv-wereld, bij programma’s als The Voice. Die mensen denken dat ze met muziek bezig zijn, maar ze zijn vooral bezig met bekend worden.  En dan die blablabla van theaterregisseurs en choreografen. Dank denk je toch: voor wie zeg je dat? Dat interesseert toch niemand? Het lijkt wel een soort algemeen aanvaarde pretentie: dat als je jezelf belangrijk maakt, dat je dan ook belangrijk bent. Maar daar doe ik niet aan mee!

Vooral de mindere goden waren pretentieus. Peter Gabriel was nog een gentleman, maar die andere leden van Genesis: Engelse hufters die niks te vertellen hadden.

"Men denkt dat wereldsteren van nature pretentieus zijn. Maar dat is niet zo. Bryan Ferry, Mick Jagger, David Bowie, David Byrne, Bob Marley:  ik heb ze allemaal geïnterviewd. Die zeggen dan echt niet: wat komt die onnozele Belg hier doen? Die zijn best wel goed gebriefd.  Je hebt vooral last met de mindere goden. Zoals de minder bekende leden van Genesis. Peter Gabriel was nog een gentleman, maar die anderen: Engelse hufters die niks te vertellen hadden. En neem nu The Police: alle drie de leden geïnterviewd, alle drie fijne kerels. Maar die entourage! Die manager (Miles Copeland)! Echt crapuul! Hoewel, de drummer (Stewart Copeland) was eigenlijk ook een echte klootzak. En lastig doen! Ik interviewde hem ooit in een auto in de backstage van Rock Werchter. Dan stond die auto teveel in de zon, of dan was de auto niet chique genoeg, enzovoorts.  In België voelde ik vaak pretentie bij groepjes die net doorgebroken waren.  Die kwamen dan te laat op een afspraak en moest ik denken: Mick Jagger was tenminste wel op tijd!"

Het is in zekere zin pretentieus om te zeggen dat je zelf niet pretentieus bent. Als ik op tv kom verschijnen er op de social media dingen als: daar heb je die pretentieuze Brusselaar weer. Ik vind het soms al vreemd dat mensen nog tegen mij willen praten. ”

Lees ook:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet