De Wereld van Sofie
Altijd avondklok met enkelband
di 20 okt. - 9:15
Avondklok kent geen genade
“Wanneer ik klaar ben met werken heb ik nog een halfuurtje de tijd om thuis te geraken. Ondertussen moet ik ook nog boodschappen doen en hopen dat de tram geen vertraging heeft”, zegt Stef. De avondklok van Stef kent geen academisch kwartiertje, wel integendeel. Zelfs wanneer hij amper vijf minuutjes te laat is, krijgt hij meteen telefoon van de lokale politie. Door zijn enkelband zien de dagen van Stef er vrijwel allemaal hetzelfde uit. “Werken, winkelen, koken en tv-kijken is mijn nieuwe routine geworden.”
“Het voelt als een vrije gevangenis”
Ook al heeft Stef vandaag een strikt getimed leven, toch staat dit in schril contrast met zijn voormalig leven als gevangene. “Ik noem het eerder een vrije gevangenis. Enerzijds valt het verplicht binnen blijven me soms wel zwaar. Anderzijds kan ik nu tenminste mijn eigen eten klaarmaken en mijn familie ontvangen, allemaal dingen die je moet missen binnen de gevangenismuren”, aldus Stef.
Solidair samen thuis
De lockdown van enkele maanden geleden, voelde voor Stef bijna als solidair aan. “Het feit dat iedereen thuis moest blijven, maakt het voor mij eigenlijk minder zwaar. In tegenstelling tot de meesten, beleefde ik allerminst een rotjaar. Ik voel me veel vrijer dan de afgelopen jaren, die avondklok neem ik er wel bij”, zegt Stef.
“Avondklok is een kwestie van knop omdraaien”.
Als ervaringsdeskundige vindt Stef dat we de coronamaatregelen maar beter gewoon kunnen omarmen. “Eigenlijk is het kwestie van gewenning. We moeten er toch allemaal door, dus draaien we best zo snel mogelijk de knop om. Mijn straf zal ook op een dag eindigen, zolang ik me maar mijn voorwaarden houd.” Volgens Stef geldt dit evenzeer voor de opgelegde coronaregels. “Als we ons allemaal aan de opgelegde maatregelen houden, kunnen we binnenkort ons gewoon leven terug oppikken.”, besluit Stef.
Beluister het gesprek met Stef via Radio 1 Select (Je hoort er de meest recente fragmenten van Radio 1)