Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Touché

"Alzheimer ontmenselijkt je geleidelijk aan, maar ik ga het niet zo ver laten komen"

zo 31 jan. - 10:59

"Al redelijk lang geleden wist ik dat er iets mis was. In 2015 ben ik de eerste keer op consultatie geweest en in 2019 is het verdict gevallen." Het verhaal van Luc Coorevits, 36 jaar lang directeur van Behoud de Begeerte, klinkt rauw. De diagnose Alzheimer is dan ook bikkelhard. In 'Touché' vertelt hij over hoe hij met het verdict omgaat en wat hij nog verwacht van de toekomst.
Luc Coorevits

"Ik wist het zeker toen ik in een bibliotheek een inleiding moest geven op een voorstelling. Ik had dat voorbereid en wou live spreken, zonder naar mijn papier te kijken. Maar ik wist dat er een woord aankwam waarvan ik schrik had dat ik het niet zou kunnen uitspreken. Ik was bang dat ik het niet zou kunnen uitspreken en dat mensen dan zouden doorhebben dat er iets mis was", vertelt Luc Coorevits openhartig in 'Touché'.

Albatros

De diagnose is even hard als onherroepelijk: Alzheimer. Een harde knal, niet in het minst ook voor de zoon, dochter en echtgenote van Coorevits. "Ik kan nog alles doen wat ik wil en ik heb nog veel plannen, maar ik heb het wel lastig met dat gefnuikt gevoel", vertelt hij eerlijk.

Ik kan nog alles doen wat ik wil en ik heb nog veel plannen. Toch heb ik het lastig met dat gefnuikt gevoel.

Coorevits verwijst naar het gedicht 'L'Albatros' van Charles Baudelaire om dat gefnuikte gevoel te omschrijven. In geen geval wil hij zich vergelijken met het "majestueuze, statige dier". De vergelijking gaat enkel op voor het gevoel dat de vogel moet voelen als hij gevangen wordt genomen door bemanningsleden op een schip en op het dek moet rond waggelen, niet meer in de mogelijkheid om zijn grootse vleugels uit te slaan.

Huwelijksverjaardag

Ook tijd krijgt een andere betekenis sinds de diagnose, des te meer omdat niemand kan voorspellen wanneer de ziekte zal toeslaan of hoe lang iemand nog heeft na de diagnose. "Alzheimer ontmenselijkt je geleidelijk aan", aldus Luc Coorevits. Al heeft hij daar 'een oplossing' voor: "Ik ga het niet zo ver laten komen. Ik ga die ontmenselijking niet toestaan. We hebben de mogelijkheid om daaraan te ontsnappen en dat ga ik dan ook doen", vertelt hij over zijn keuze voor euthanasie.

Alzheimer ontmenselijkt je geleidelijk aan. Ik ga het niet zo ver laten komen.

Amper 62 jaar oud is Coorevits, net zoals zijn echtgenote Marianne Janssen. Al sinds hun negende kennen ze elkaar en sinds hun vijftiende zijn ze onafscheidelijk. Een gouden jubileum leek dan ook binnen handbereik. Helaas, "het vooruitzicht op een gelukkige, oude dag samen zit er niet in. We zijn 40 jaar getrouwd, maar een bord met het schild van Kruishoutem erop ter gelegenheid van onze vijftigste huwelijksverjaardag zal ons waarschijnlijk niet gegund zijn."

De resterende tijd die Coorevits nog bewust kan meemaken, wil hij dan ook zo goed mogelijk besteden: "In wezen wil ik nog zoveel mogelijk van het leven genieten en reizen".

Cadeau

De beslissing om écht afscheid te nemen van het leven, is nog niet voor meteen. Coorevits ziet wel in dat die beslissing voor hemzelf waarschijnlijk makkelijker zal zijn dan voor zijn familie. "Ik begrijp dat er wordt getrokken aan de mouw van mensen 'in ons geval' om zo lang mogelijk te blijven", zegt hij daarover. Toch zal hij klaar zijn voor het afscheid: "Ik zie er niet tegenop en ik ben niet bang. Ook al heb ik nu misschien makkelijk spreken, ik vind het een cadeau dat we dat [het einde van ons leven] zelf kunnen kiezen", besluit hij.

Lees ook:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet