"In Anderlecht hebben ze zich neergelegd bij de tactiek van Weiler: niet verliezen"

"Weiler wou vooral niet verliezen. Heel teleurstellend"

Anderlecht-Gent deed pijn aan de ogen. Zeker in eerste helft was het een verschrikking. Er zat geen vaart in, het voetbal was slordig en ideeënloos. De spelers vonden elkaar niet. Het was een dieptepunt na twee speeldagen in deze play-offs. En we hebben toch al wat slechte helften gezien.

Vooral ook omdat er veel berekening zat in het spel van de twee ploegen. En vreemd genoeg nog veel meer in dat van Anderlecht dan in dat van Gent. Maar ei zo na deed Anderlecht toch weer wat het al zo vaak gedaan heeft dit seizoen: voetballen zonder overtuiging, zonder overschot en zonder goed spel en toch winnen. Met die bal van Tielemans tegen de lat was het bijna van dattum. En dan was de titelstrijd al bijna gestreden.

Blijkbaar hadden enkele spelers ook een verrassende verklaring voor die slechte eerste helft: het was te warm. Ik heb net gehoord dat die hittegolf van gisteren voorbij is, dus we mogen volgend weekend op meer hopen.

Dat Gent tevreden is met een punt, dat is logisch. Gent heeft een prima start genomen met die 4 op 6. Maar dart Anderlecht tevreden was, daar begrijp ik niets van. Gent toonde ook meer initiatief dan Anderlecht, dat Club toch op 6 punten kon zetten. Dat vind ik vreemd. Het is een gemiste kans op bonuspunten met het oog op het loodzware programma van de komende weken.

Maar Weiler koos ervoor om af te wachten, om geen risico te nemen en om vooral niet te verliezen. Ik vind dat ronduit teleurstellend. Het is een serieuze stijlbreuk in het Vandenstock-stadion, waar ze zich blijkbaar bij neergelegd hebben. Nochtans werden andere trainers, zoals Hasi, Vercauteren, Broos en Jacobs, in een niet zo ver verleden massaal uitgefloten. Zelfs als er gewonnen werd, maar niet goed genoeg gevoetbald werd. Die trainers zullen hier nu het hunne van denken.

"Niemand geloofde nog dat dit Club kampioen kon worden"

Het was een collectieve depressie zaterdag in Jan Breydel. Rond acht uur geloofde werkelijk niemand daar nog dat dit Club kampioen kon worden.

De reactie van Michel Preud'homme was er nog eens ouderwets ver over. Zijn collega Mazzu moet zich toch hebben afgevraagd waarom hij in Lokeren op einde van de reguliere competitie werd weggestuurd en een speeldag schorsing kreeg omdat hij een keer tegen een flesje water trapte. Dat is niet logisch.

Natuurlijk was er een overtreding. Preud'homme had gelijk, de penalty was niet terecht, maar de realiteit blijft dat Club zo slecht was dat het dat soort tegenslag niet kon overwinnen. Het verhaal van de afwezige spelers is bekend. Er zijn veel geblesseerden die normaal het verschil kunnen maken in dit soort moeilijke wedstrijden.

Maar, erger nog, de spelers die ook het verschil zouden kunnen maken en die er wel bij waren, die waren niet goed. Zoals Hans Vanaken bijvoorbeeld. Dan blijft er niet veel over van dit Club Brugge. Dan voelt de trainer weer die onmacht die hij ook in de Champions League gevoeld heeft. Er moeten enkele spelers snel beter worden, en de geblesseerden moeten snel terugkeren en meteen op het gewenste niveau. Dat is toch niet zo evident.

"In Luik hebben ze deze zomer weer een berg werk"

Ik heb de wedstrijd niet gezien, maar vanop een veilige afstand vraag je je toch af hoe diep dit Standard nog kan vallen dit seizoen. Vorige week heeft het zichzelf te kijk gezet in Lier, nu heeft het zichzelf weer in de voet geschoten met heel laat puntenverlies.

Je ziet al het hele seizoen een spelersgroep zonder ziel, zonder persoonlijkheid en zonder fierheid om dat shirt te dragen. En dan nog eens een spartelende trainer die door zijn bazen al lang is opgegeven met het oog op volgend seizoen. De gesprekken met mogelijke opvolgers zijn al lang aan de gang. 

Jankovic weet dat, de spelers weten dat. Zo kan je ook niet presteren. De cijfers zijn dramatisch. Standard heeft een keer gewonnen in de voorbije 14 wedstrijden. Straks is het vier maanden geleden dat het op Sclessin, waar ploegen vroeger met knikkende knieën naartoe gingen, nog eens gewonnen heeft. Dat is dertig jaar geleden zo’n slechte reeks.

Supporters verstoren de training en, nog veel erger, abonnees komen niet meer kijken. Er waren maar 9000 mensen tegen STVV, Dat is heel triest. De voorzitter heeft alweer een berg werk deze zomer. En ik zou zeggen: maak deze keer de juiste keuzes. Vanop afstand maken sommigen zich misschien wel vrolijk over wat er in Luik gebeurt, maar ons voetbal heeft nood aan een sterk Standard.