Interne Keuken
Anti-nazi-design
za 24 okt. - 8:00
Hoe is Duitsland er na oorlog in godsnaam in geslaagd om opnieuw een normaal land te worden? Enfin, twee redelijke normale landen waarvan zelfs één democratie. Over die vraag buigt Harald Jähner zich in ‘Wolfszeit’, een fascinerend boek over Duitsland en de Duitsers in de eerst vijf jaar na de de oorlog.
Een van de verklaringen die hij noemt is - hou vast - het niervormige fifties designtafeltje dat ook tegenwoordig weer überhip is. Dat hebt u goed gelezen.
"Met zijn iele pootjes en zijn irritant provocerend optimisme stond het wijdbeens in de weg: asymetrisch, kwetsbaar en frivool belichaamde het tafeltje het tegendeel van de bombastische stijl van de nazi’s." Geen pluche, geen zware houten tafels, geen blokhutdesign. "Op gracieuze messing voetjes omgord met goudkleurige randfineer, vaak ook nog eens met mediterrane mozaïektegeltjes versierd, zag het eruit als een parodie op een stabiele tafel."
Die luchtigheid werkte louterend. Meer nog dan geallieerde propagandataal hebben kunst en desing de denazifictie vooruit geholpen. De geesten van de Duitsers zijn deels gevormd door die nieuwe vormen van dat gekke tafeltje, schrijft Jähner. We vragen zaterdag aan Geert Van Istendael of die stelling steek houdt.
