De Ochtend
“Bang dat ik er zelf aan onderdoor ga” - Inge wacht al zes jaar op een persoonsvolgend budget voor haar dochter
di 23 jun. - 10:49
Het is de ‘Dag van de mantelzorg’ vandaag: een dag waarop we iedereen in de bloemetjes zetten die voor iemand zorgt. Denk aan mensen die zorgen voor hun kind met een handicap, of mensen die zorgen voor een dementerende ouder. In Vlaanderen staan meer dan 150.000 mensen geregistreerd als mantelzorger. Maar mantelzorgers hadden het de voorbije maanden extra zwaar. Tijdens de coronacrisis stonden ze er vaak alleen voor. Inge bijvoorbeeld, de moeder van Nienke.
Nienke is 26, en heeft een matige verstandelijke beperking. Ze wacht al jaren op een budget voor opvang en begeleiding. Intussen zorgt haar moeder voor Nienke, maar dat is ontzettend zwaar.
“Tijdens de week gaat Nienke twee dagen werken in ‘De Branding’, waar ze vrijwilligerswerk doet” vertelt Inge in ‘De Ochtend’. “Daar moet ze de was plooien en kleine dingen strijken. De andere dagen is ze thuis en is ze op ons aangewezen. Maar dat is heel erg zwaar omdat Nienke heel aanwezig is: ze vraagt constant aandacht. Ze loopt overal met me mee.”
Mijn dochter vraagt constant aandacht. Ze loopt overal met me mee.
“Tijdens de lockdown was Nienke constant bij ons. Voor het hele gezin is dat heel erg zwaar. Daarom gaat mijn jongste dochter heel vaak het huis uit en schermt mijn zoon met autisme zich een beetje van haar af. Het waren heel zware maanden, waardoor ik nu toch wel een beetje op mijn tandvlees zit.”
“Vakantie van mijn man ingetrokken door de coronacrisis”
Inge heeft het Chronisch Vermoeidheidssyndroom, Fybromyalgie en slecht werkende bijnieren. Daardoor staat haar energiepeil sowieso al lager. “Ik ga heel vaak over mijn grens” vertelt ze. “Het is voor mij dan ook heel erg lastig om mijn dochter te helpen zoals het moet zijn.”
De coronacrisis maakt de hele situatie nog moeilijker. “De vakantie van mijn man is ingetrokken door de coronacrisis, waardoor we niet weg kunnen. In totaal moet ik zes maanden de volledige zorg op mij nemen, en dat is heel moeilijk.”
“Bang dat ik er zelf aan onderdoor ga”
Nienke staat al 6 jaar op de wachtlijst om een persoonsvolgend budget te krijgen. Met dat geld zou haar moeder persoonlijke assistentie en ondersteuning kunnen betalen. Maar het wachten duurt lang, en Inge wordt er stilaan moedeloos van. “We zijn bezig met een nieuwe aanvraag. Het is voor ons echt vijf voor twaalf. We hebben dat zorgbudget nodig. Anders ben ik bang dat ik er zelf aan onderdoor ga.”
