“Banken zijn zich nu veel meer bewust van ethiek”

Zo’n groot aantal ontslagen in een bedrijf dat het goed doet, dat is confronterend. Voor de mensen blijft dit een litteken, levenslang, ook al vinden ze een andere job.

En waren deze ontslagen nu echt nodig? Die hoge rendementen van voor de bankencrisis zijn alleen haalbaar door speculatief te handelen, of door enorm in de kosten te snoeien. Dat heeft ING nu gedaan. Maar met je kantoren en je personeel verlies je mogelijk ook je klantenbinding, waarschuwt Toon Vandevelde.

Wat is dan de oplossing om dit soort situaties te voorkomen? Moet je dan terug naar overheidsbanken, of zijn coöperatieve banken een oplossing? Ja, misschien wel, denkt Vandevelde, al is het voor coöperatieve banken heel moeilijk om te concurreren met de grootbanken, omdat ze schaalgrootte missen.

Maar tegelijk mag je ook geen hele grote banken hebben die een land in de problemen kunnen brengen, dat hebben we wel gemerkt tijdens de bankencrisis. Kleinere banken en beter reguleren, dat waren de lessen van de bankencrisis.

De bankencrisis betekende ook een ethische wake-upcall: er was een vertrouwensbreuk, en als bank moest je het vertrouwen terugwinnen. Sinds een aantal jaar zijn de banken ook bezig met een soort gewetensonderzoek: vroeger was een leuk evenement sponsoren al genoeg ‘ethisch bankieren”.

Nu vinden banken het niet meer zo vanzelfsprekend om dictaturen te ondersteunen of vervuilende industrieën of de tabaksindustrie te financieren.

En dat is niet gebeurd onder druk van de consumenten: die zijn toch vooral met hun eigen rendement bezig. Maar de regulatoren en de boetes betekenden wel een flinke stok achter de deur.