Beck - Colors

Op ‘Colors’, zijn dertiende album, overheerst Beck the Funkateer.   Maar het popdier in hem zorgt daarbij wel voor een veelvoud aan rijke, meebrulbare melodieën.  Zo passeert er van klankkleur, arrangementen en liedjes veel de revue.

In het titelnummer, tevens de opener van het album, klinken veel echo’s van Tame Impala.  ‘Seventh heaven’ is ‘principalement’ Prince.  En ik weet niet of dit betamelijk is om te zeggen, maar ‘I’m so free’ heeft een schuif van Black Eyed Peas gelegen.  Geen nood, niks mis met catchy funky poppy shit.  En zo ontvouwt zich op ‘Colors’ weer een daverende, dolgedraaide santenboetiek. Maar om ons – tot slot - toch weer helemaal op het verkeerde been te zetten, besluit hij het album met het nostalgisch mooie ‘Fix me’.  

Een bruggetje naar het veertiende, en dan weer mistroostige album? Zet er je geld niet op in!