Interne Keuken
België exporteert massaal plastic afval naar Turkije
za 14 dec. - 6:09
“Toch heeft dat cijfer enige nuance nodig”, vertelt journaliste en Turkijecorrespondent Sarah Lamote in 'Interne Keuken'. “We zijn een doorvoerland, wat wil zeggen dat heel veel van het plastic afval van andere landen via de haven van Antwerpen verscheept wordt. Maar zelfs zonder die extra lading afval van andere landen staan we nog altijd in de top 10”.
Bovendien gaat het niet om huishoudelijk afval, want dat wordt gerecycleerd in onze buurlanden. Waar het wel om gaat is bedrijfsafval. Piepschuim, buizen of paletten die ingepakt worden met plastic bijvoorbeeld.
Bedrijven kunnen voor hun afvalophaling niet rekenen op de gemeentelijke diensten en worden gedwongen om gebruik te maken van ‘traders’, bedrijven die het plastic komen ophalen en ervoor zorgen dat het afval verwerkt wordt.
Waar gaat dat afval naartoe?
Tot voor kort werden de ladingen plastic vooral naar China gestuurd, maar die waren de afvalberg op een gegeven moment beu. Einde, markt gesloten.
De leegte die China achterliet werd al snel opgevuld door een nieuwe kandidaat, Turkije.
Wat gebeurt er met dat afval?
De bedoeling is dat het plastic gerecycled wordt. Maar zo loopt het jammer genoeg niet altijd af. “Als je de vraag stelt aan academici of officiële instanties, dan weet niemand te zeggen wat er precies met het afval gebeurt”, aldus Lamote.
Grote en kleine familiebedrijven zijn in de weer in loodsen waar het afval opgestapeld staat
De ladingen komen eerst en vooral aan in het zuiden van Turkije, in de haven van Mersin. Vanaf daar gaat het plastic verder naar de stad Adana, waar afval booming business is. “Grote en kleine familiebedrijven zijn er in de weer in loodsen waar het afval opgestapeld staat”.
Wat brengt het op?
Hoogwaardig plastic dat makkelijk gerecycled kan worden levert je ongeveer 300 euro per ton op. Plastic met een lagere waarde gaat al de deur uit voor 70, 50 en soms 10 euro.
Wat doen ze ermee?
Het hoogwaardig plastic wordt wel degelijk gerecycleerd. Het plastic wordt gesorteerd, gehakseld, gespoeld met heel wat water en versmelt tot een granulaat van plastic waar iets nieuws mee kan gemaakt worden.
Toch zijn er drie problemen
In Turkije wordt het plastic vaak gerecycleerd tot plastic zakken. Maar het land sukkelt zelf met hun afvalverwerking, 90 procent van het Turkse plastic belandt daar op een stort. Dus die plastic zakjes gaan daar uiteindelijk ook naartoe.
Het afval moet gesorteerd worden. Dat wordt in heel wat bedrijfjes gedaan door Syrische vluchtelingen, vrouwen die heel weinig betaald worden.
Het afval moet gewassen worden, en het afvalwater wordt heel vaak gewoon terug in de natuur gelost. Sommige bedrijven brengen het naar een waterzuiveringsinstallatie, maar daarbij blijkt de helft van de installaties in Turkije niet te werken. De zuidkust van Turkije kent daardoor ook een extreem hoge kustvervuiling.
Betalen om het plastic over te nemen
Bovendien is de haven van Antwerpen ook een sluis voor het doorvoeren van plastic afval met een lage waarde. Traders betalen soms nog eens geld aan Turkse traders om dat plastic over de te nemen.
