"Beste hoofddoek, ik wens u de komende jaren nog veel aandacht en warmte toe"

Beste hoofddoek,

Hoewel ik u niet persoonlijk ken, moet ik zeggen dat ik veel bewondering heb voor u. Niemand slaagt er beter in om maatschappelijke debatten op te starten, ministeriële besluiten terug te roepen en mensen in verwarring te brengen. En dit terwijl u geen letter heeft geschreven en nog geen enkele keer uw mond opendeed tijdens een debat.

Ik kan daar alleen maar jaloers op zijn. Terwijl ik amechtige pogingen onderneem om hetzelfde te doen als u, kom ik nog niet tot aan uw enkels. Na een column in de krant of een tussenkomst in een debat op televisie, ontvang ik de dagen daarna hoogstens enkele tientallen scheldmails, en vaak nog niet eens persoonlijk.

U daarentegen beheerst, elke keer u verschijnt, dagenlang het nieuws. En iedereen spreekt u persoonlijk aan. Het kan niet anders of u bent het belangrijkste aanspreekpunt in onze samenleving. Maar wat hebben al die mensen toch tegen jou? Dé hoofddoek, zo lees ik dan, is niet neutraal, het is een symbool van onderdrukking, een marteltuig las ik ook al. Sommigen noemen u zelfs een kopvod.

Wat ik nog het meeste bewonder aan u is dat u zich daar schijnbaar geen zorgen om maakt: welke controverse u ook veroorzaakt, u bewaart onder alle omstandigheden een stoïcijnse kalmte. Schelden duizenden mensen u uit? U houdt de lippen stijf op elkaar. Roepen ze om uw verbanning? U plaatst zich boven het gekrakeel en wappert mooi verder in de wind en dit in vele kleuren en maten.

Beste hoofddoek, ik wens u de komende jaren nog veel aandacht en warmte toe. Geloof me, zij die u uitschelden zijn gewoon jaloers. Het liefst zouden ze uw plaats innemen en net als u elke ochtend opnieuw een prachtige vrouwelijke haardos kunnen omhelzen.

Met de beste groeten

Ignaas Devisch