De Ochtend
"Beste publiek, dank u wel. U weet met ons, kunst verbindt. Kunst-werkt"
zo 15 dec. - 6:11
"Normaal zit u veilig in het donker. Te kijken naar de spelers in het licht. En applaudisseert u, hooggeëerd publiek, voor de kunstjes van de acteurs en actrices op de scène. U bewondert, u veert recht als het moet, u applaudisseert respectvol, of u gaat, nu en dan zelfs, balend als een stekker om zoveel verveling weer richting bar, na het eind van een voorstelling.
Vandaag draaien we de rollen om. Vandaag, nu, applaudisseer ik voor u.
De laatste weken kwam u immers zelf voor het voetlicht, en werd u, en masse, op uw manier de ster van de theateravond. Met tienduizenden was u. Het is, als ik het goed heb, haast toevallig begonnen in Heist-op-den-berg… Het was in cultuurcentrum Zwanenberg, of alle places, waar Veerle Boesmans het idee kreeg en acteur Günther Lesage u voor het eerst op de planken uitnodigde. Om op te staan voor meer investeringen in cultuur. De foto ging al gauw de virtuele wereld rond onder de hashtag: #ditisonspubliek.
Het was een briljante en verre van gratuite ingeving. Want zonder publiek, hooggeëerd publiek, is er dan ook geen theater. Spelen voor een lege zaal is repeteren. Laat ons het ‘droogspelen’ noemen. Het is als energie die één kant uitgaat, en die doodvalt op de muren van de schouwburg. Spelen zonder publiek is als het aanvragen zonder iemand om lief te hebben.
U was er om lief te hebben, wij vroegen het aan en u gaf bergen liefde terug. En wat een wonderlijk gebeuren was dat nu en dan.
Ik geef eerlijk toe dat ik het op een dag zal missen, die innige verbroedering met al die mensen die huis en haard hadden achtergelaten om naar de schouwburg te komen. Zelden kreeg ik zoveel kippenvel in een theater. Soms ging u gewoon op de foto. Soms danste u en zong u mee… Na l’homme de la mancha zong u samen met ons het finale nummer. Rêver un impossible rêve… aimer jusqu’à la déchirure. Aimer, même trop, même mal. De onmogelijke droom dromen, verscheurend beminnen, zelfs slecht, zelfs te veel.
Dank u voor zoveel gulheid. U weet met ons, kunst verbindt. Kunst-werkt.
Daarom, bent u, met z’n allen, mijn Romeo en Julia, mijn Antigone, mijn Theseus, mijn Hamlet en Gertrude, mijn Macbeth, a horse a horse, my kingdom, voor dit geweldige Brusselse en Vlaamse theaterpubliek, mijn held van deze week."