"Ik breek geen regels, want ik zie geen regels die gebroken moeten worden. Wat mij betreft zijn er geen regels." zei Bob Dylan in 1966.
En inderdaad, het is een mysterie hoe hij er steeds weer in slaagt om platen te maken. Zo weigert Dylan om uitleg te geven aan zijn muzikanten of uitgebreid te repeteren. Hij geeft niet aan in welke toonaard hij iets gaat spelen, of wanneer hij aan een nieuw nummer gaat beginnen.
Die merkwaardige verhalen worden opgelijst in het boek ‘Bob Dylan in de studio' (EPO) van Patrick Roefflaer, een volledig achtergrondverhaal van elk van Dylans veertig studioplaten. Waar en wanneer vonden de opnamen plaats? Wie werkte er aan mee? Wat is er in de studio gebeurd? Hoe ontstond de hoes? Wat waren de reacties bij het verschijnen? Kortom: waarom zijn die platen zoals ze zijn en hoe zijn ze zo geworden?
