De Wereld van Sofie
Boegeroep
di 3 mrt. - 2:59
Klarapresentatrice en operaspecialiste Sylvia Broeckaert legt uit hoe het komt dat Bizet op 3 maart 1875 geen staande ovatie maar een wel zeer kille ontvangst te beurt viel.
Er was een periode waarin boegeroep de normaalste zaak van de wereld was. Karel Vanhaesebrouck - docent Theater en Cultuurgeschiedenis aan de ULB - vertelt in geuren en kleuren hoe het er eeuwen geleden aan toe ging in de theaters.
De tomaat is ondertussen goed gekend als “werpfruit”. Maar van oudsher was het eerder rot fruit dat gegooid werd, tomaten waren simpelweg te duur om zomaar weg te keilen. De intrede van de tomaat is onder meer te wijten/danken (schrappen wat niet past) aan een tumultueuze tijd in de wereld van het Nederlandse theater. Ward Bogaert sprak met Paul Binnerts, de bezieler van “Aktie Tomaat”.
Waarom zeggen we eigenlijk “boe”, en niet “bie” of “bui”? Of “viee” of “kaa”, om maar iets te zeggen. Freek Van de Velde - professor taalkunde aan de KULeuven - to the rescue.
Vroeger werd in de theaters niet alleen “boe” geroepen, er werd van alles geroepen om de acteurs duidelijk te maken wat men vond van het opgevoerde stuk. “Hecklers”, mensen die dingen roepen om de performer van zijn of haar stuk te brengen, ze zijn de vrees van elke comedian, want net comedians zoeken de interactie met het publiek nog heel bewust op. Comédienne Soe Nsuki heeft er helaas ook ervaring mee.
Maar. Sommige artiesten leven van en voor de “boe’s”! Max Vryens stootte in zijn zoektocht op de Zuid-Afrikaanse band “Boo!”. Chris Chameleon is de leadzanger van de band. Waarom is hij zo verlekkerd op dat boe-geroep?!
