Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

ontbreekwoordenboek

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

Interne Keuken

Braempraat

za 1 sep. - 2:02

Ik had hier een foto van de Antwerpse politietoren op de Oudaan kunnen plaatsen, maar ik vind die lelijk. Het vraag enige moed om dat toe te geven, want het betreft een ontwerp van Renaat Braem, een van de meest vermaarde Belgjsche architecten. Ik durf het pas toe te geven na een kleine, onwetenschappelijke enquête in het landschapskantoor, waaruit blijkt dat ik niet de enige ben die de politietoren lelijk vind. Geen politietoren dus, maar een foto van de Arenawijk in Deurne. Die vind ik mooi.
Renaat Braem, Arenawijk, Deurne

Renaat Braem heeft ons niet enkel gebouwen nagelaten. Hij was ook redenaar en auteur. Zijn boek over architectuur en stedenbouw in België heette Het lelijkste land ter wereld, een titel die zo raak was, dat hij ondertussen een staande uitdrukking is geworden.

Het lelijkste land ter wereld verscheen in 1968, vijftig jaar geleden. Het ging niet enkel over architectuur, Braem gebruikte urbanisatie en architectuur om te fulmineren tegen de maat­schappij, de politiek en de mens. 

Dimitri Leue heeft de tekst van Braems herlezen en er theater van gemaakt. De voorstelling heet Braempraat. Waarheid is schoonheid en schoonheid is waarheid, vond Braem. Het lelijkste land ter wereld is lelijk omdat het leugenachtig is, en het is leugenachtig omdat het lelijk is. 

Baksteen in alle denkbare en onmogelijke kleuren, van hevig geel, flauw wit, savooigroen tot giftig violet, van goedkope blauwe inkt tot het vuile zwart van rioolwater. Dakbedekkingen schreeuwen hun aanwezigheid uit door gekompliceerdheid, tekstuur en kleur, roze asbest, groene leien, rode pannen, zwarte geverniste pannen, en buiten de agglomeraties, waar af en toe een boom laat vermoeden dat we ons op het platteland bevinden, fantastisch geknipte rieten page-kopjes van knusse pseudo-villa's en pseudo-‘heerelicke kastelen'. Ge kunt u bevoorraden aan benzinestations in Normandische stijl, colonial style, ‘Vlaamse’ stijl, moderne stijl en industrial-design style. Ge kunt de innerlijke mens versterken in ‘auberges’ met geruite gordijntjes en smeedijzeren uithangborden, ‘rôtisseries’ met pseudo-vakwerkgevels, fritures met uitnodigende, uitgezaagde chef-koks. Drankhuizen zijn er in oneindige variëteit, van het genre gildehuis of volkshuis, met een dorre, afstotende, officieuze karakterloosheid, tot de uitnodigende cafeetjes met rode gordijnen en diskrete parking, van de plaatselijke ‘warme landen’.

— Renaat Braem

Dimitri Leue is wég van Braem, ook de Antwerpse politietoren vindt hij mooi. Zaterdag zit Dimitri aan de Interne Keukentafel. We zijn bereid te luisteren. De kans is groot dat ik voor het 1 uur is de politietoren ook ben gaan smaken.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet