Brusselse huisarts slaat noodkreet: "We kunnen het niet meer aan, tijd voor drastische maatregelen"

"De situatie is zeer zorgwekkend", zegt Elisabeth Wallays in 'De Ochtend'. "We kunnen het niet meer aan, toch niet op de manier waarop we nu werken."

In het centrum waar dokter Wallays werkt, is er een systeem op poten gezet om zoveel mogelijk mensen te testen. Er staat een grote soort partytent, opgedeeld in een consultatieruimte en een wachtruimte, waar de dokters een hele dag door mensen testen met een soort beurtrolsysteem.

"Wij hebben het geluk om een groot centrum te zijn en zelfs bij ons zit de agenda al vol tot morgenavond. Zelfs in een groot centrum is het niet meer haalbaar."

Reguliere zorg valt weg

De huisartsenpraktijk van Wallays is gelegen in het dichtbevolkte Molenbeek. "Vanaf dat er één iemand positief test, moeten er ineens superveel mensen worden getest", legt ze uit. "De testcapaciteit gaat nooit groot genoeg zijn voor het aantal tests dat we nodig hebben."

De testcapaciteit gaat nooit groot genoeg zijn.

Naast het testen van coronapatiënten zijn de dokters dan ook heel veel bezig met het voeren van telefoongesprekken met mensen die ongerust zijn. "Mensen zijn in contact geweest met iemand die positief is getest en ze zijn bang. Zij hebben dan een testvoorschrift nodig, een quarantainevoorschrift en veel uitleg. Daar kruipt veel tijd in."

Daarnaast merkt Wallays dat er sinds vorige week steeds minder patiënten komen die andere aanslepende klachten hebben. "Dat baart ons zorgen."

Veranderen van strategie

"We moeten veranderen van strategie", zegt Wallays. Ze pleit om niet meer iedereen te testen die lichte symptomen hebben. "Het verandert niet veel aan de zaak want die persoon moet toch zeven dagen in quarantaine", klinkt het.

Als huisarst kunnen wij ons nuttiger inzetten op een andere manier." Wallays wil zich meer focussen op het informeren van mensen, dat blijkt immers nog altijd heel erg nodig. Daarnaast wil ze zich ook toeleggen op de triage van de ernstige gevallen die opgevolgd moeten worden en soms zelfs naar het ziekenhuis moeten. Ten slotte wil ze de patiënten die niet meer durven komen, contacteren zodat aanslepende problemen niet nog groter worden.

"De vraag is: hoe kunnen we met de capaciteit die we hebben, zoveel mogelijk mensen testen? Wij kunnen niet meer iedereen met een hoestje testen, dat is niet meer haalbaar."

"Voor testen en contactopsporing te laat"

Hoe komt het dan dat die capaciteit zo achterloopt? Wallays spreekt van een gemiste kans in de zomer. Toen was er een positiviteitsratio (het aantal positieve tests ten opzichte van het totaal aantal tests, red.) van 7 procent. "Men had massaal moeten inzetten op clusteropsporingen, informatiecampagnes op maat, lokale lockdowns. Toen had dat nog gekunnen. Nu is het zodanig uit de hand gelopen dat dat geen nut meer heeft. Het is tijd voor drastische maatregelen."

"We blijven strijdvaardig"

Het informeren van mensen blijkt nog altijd hoognodig. "De maatschappij is niet homogeen. Mensen hebben een verschillende leeftijd, sociaaleconomische achtergrond, cultuur. Je kan niet iedereen bereiken met een federale informatiecampagne. Dat moet lokaal aangepakt worden", klinkt het.

En naast de informatie hebben mensen ook niet altijd de mogelijkheid om zich te houden aan de regels, zegt Wallays. "Niet iedereen heeft de luxe om zomaar 7 of 14 dagen in quarantaine te gaan."

"Er moet iets veranderen", concludeert Wallays. "Maar we blijven strijdvaardig."

Beluister het gesprek met Elisabeth Wallays in 'De Ochtend':

Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'

Lees ook: