Cannabis legaliseren en taxeren? "De maatschappij zal er wel bij varen"
di 13 feb. - 8:47
Beste lezer,
wat zou je ervan denken mocht onze regering een cannabis-taks invoeren? Neen, neen, ik heb daarnet geen joint gerookt, het is een ernstige vraag. Ja maar, zal je zeggen, cannabis (of marihuana) is toch een verboden drug die niet is toegelaten in het normale handelscircuit? Ja dat klopt, althans in ons landje. In steeds meer andere landen werd cannabis echter gelegaliseerd en uiteraard kan de verkoop van legale handelswaar ook belast worden.
Dat je in Nederland in de coffee-shops cannabis voor recreationeel gebruik kunt kopen, dat wist je allicht al. Maar ook in Zuid Afrika, India, verschillende Amerikaanse staten en recent ook in Canada werd cannabis ondertussen gelegaliseerd en is vrij en legaal op de markt verkrijgbaar. En dat heeft de betrokken staten geen fiscale windeieren gelegd. In Canada, dat pas in 2017 de stap naar de legalisatie van cannabis heeft gezet, worden de belastinginkomsten op de verkoop begroot op 618 miljoen dollar. In Californië bedroeg de belastingopbrengst in 2016 maar liefst 646 miljoen dollar, in Washington 270 miljoen dollar en in Colorado 140 miljoen dollar. Dat zijn toch cijfers om ijl in het hoofd van te worden.
Dus ja, waarom zouden we ook in ons land deze stap niet zetten? Al bij al hebben we in België immers een vrij schizofreen drugsbeleid wat cannabis betreft. Op basis van de drugswet is de invoer, de productie, het bezit, het gebruik en de verkoop van cannabis verboden, maar aan het bezit van cannabis voor eigen gebruik wordt echter de laagste vervolgingsprioriteit gegeven. Concreet betekent dit dat het bezit van maximum drie gram cannabis voor persoonlijk gebruik niet strafrechtelijk wordt vervolgd.
Indien cannabis als drug gedoogd wordt door het beleid, kunnen we evengoed cannabis legaliseren en vooral reguleren door onder andere de productie en de distributie te controleren en te taxeren.
Dat zou immers ook beantwoorden aan een maatschappelijke realiteit. Hoezeer sommigen ook tegen de legalisatie van softdrugs zijn, we kunnen nu eenmaal niet om de realiteit heen, dat heel wat mensen in onze maatschappij cannabis gebruiken. Volgens het centrum De Sleutel heeft 14,3% van de Belgische bevolking tussen 15 en 64 jaar ooit cannabis gebruikt, en zijn er 1% intensieve gebruikers. De Druglijn stelt dat 39,6% van de Vlaamse studenten ooit cannabis heeft gebruikt en dat 3% tot 5% minstens eens per week cannabis gebruikt.
En natuurlijk houdt cannabis een zeker gevaar in en is er een maatschappelijke kost aan het cannabisgebruik verbonden. Maar nu moet de maatschappij deze kost zelf dekken door te putten uit de solidaire spaarpot van de fiscaliteit en de sociale zekerheid. Een studie van Universiteit Gent en de Vrije Universiteit Brussel, berekende immers dat de sociale kosten van verslavende middelen (alcohol, tabak, illegale drugs, en psychoactieve medicatie) in België in 2012, maar liefst 4,6 miljard euro bedroeg. Voor wat alcohol en tabak betreft, wordt deze kost gedragen door de belastinginkomsten van BTW en accijnzen, in 2012 goed voor bijna 4,5 miljard euro.
Indien we nu echter ook de verkoop van cannabis zouden taxeren, dan zou de maatschappij, de financiële middelen die nodig zijn voor preventie en om de negatieve maatschappelijke gevolgen van het cannabisgebruik op te vangen, eveneens bij de gebruiker kunnen leggen. Hiermee zou de regering de fiscale trend van de zogenaamde sintaxes verder kunnen volgen. Met deze vorm van belastingen wordt de maatschappelijke kost van vervuilend gedrag, van een ongezonde levensstijl of van maatschappelijk ongewenste activiteiten afgewenteld op de persoon die zich aan dergelijk gedrag bezondigt. Dit uitgangspunt vormt de basis voor onder ander het belasten van het gebruik van alcohol, tabak, suiker, minerale oliën, etc.
Dus laat ons van de deugd van een joint thans ook een fiscale deugd maken en cannabis eveneens belasten. De maatschappij zal er wel bij varen.
