Interne Keuken
Charleroi, het is altijd iets
za 2 mrt. - 7:47
Vijf jaar geleden zat Charleroi op het dieptepunt. Iedereen wou er toen weg. De straten waren leeg. Groezelige uitzichtloosheid. Kolengruis. Werkloosheid. Versleten, uitgeleefd, leegstand. In Charleroi groeien bomen tussen de straatstenen. Déménageons!
Stilaan krabbelt Charleroi overeind, maar een reputatie geraak je niet snel kwijt. De associatie met sombere lelijkheid blijft.
En uitgerekend daar is Johan de Vos de schoonheid gaan zoeken. Johan de Vos is fotografierecensent, omgaan met schoonheid is zijn vak. Hij heeft honderden museums en duizenden tentoonstellingen bezocht. De schoonheid die je daar vindt is elitair. Hij verlangt naar een ander soort schoonheid. Hij wil levende mensen ontmoeten en hen vragen wat schoonheid voor hen betekent. In de hoop dat niemand hem in Charleroi de cellosuites van Bach of het Lam Gods zal aanraden.
Die honderd interviews heeft hij in een boek gegoten. De groei van dat boek kon je fragmentarisch meevolgen op zijn Facebooktijdlijn, waar we ondermeer hebben gelezen over Het prinsesje van Charleroi. Nu is het boek af. Het heet - tadaa! - Charleroi, het is altijd iets.
