Bonus
Charlotte Van den Broeck
za 10 dec. - 9:40
Houtrot
Het meer kent de eiken rondom en de plekken waar het houtrot
kijkgaten in de steiger maakt, waar de reiger over de rand
buigt voor snoek en baars, hoe het licht in de middag
kleurvlakken op het water legt
en is daarvoor onverschillig, omdat het in tegenstelling tot ons
weet dat kleuren niet naast elkaar kunnen liggen
zonder elkaar te willen veranderen
het meer ondervindt geen jeuk van draaikevers in een pas de deux
schrikt niet van die langpootmuggen, het laat zich opschudden
door wind en stuurt
langs het knuppelpad terug over de steile kant, op twintig kilometer
van een middelgrote stad bewaart het meer zich voor een enkeling
zo verlaten, alsof de plek van hem is
wanneer in de ochtend het water koud om het lijf slaat
en wanneer soms in het koude water lijf om lijf slaat is dat niets
wat voor het meer het herinneren waard is, rimpelingen
tot bij het colablikje op het gras rondom waarin piketten
een tent prikken voor dagjesmensen met een lang weekend
en wij op onze beurt zullen slechts aan het meer terugdenken
als omgeving die achtergrond werd voor hoe je lachte
toen ik de foto maakte: alsof het al laat was
Charlotte Van den Broeck