Chemin radioactif

Het is een wat knullig bordje. Duidelijk huisvlijt. Maar de boodschap is behoorlijk alarmerend: radioactieve weg. Je wil meteen weglopen en tegelijk ook weer niet. Het ziet er allemaal zo vredig uit. Er kan elk moment een eekhoorntje uit een boom springen of een ree oversteken. Dat heb je met radioactiviteit. Je hoort, ziet of ruikt het niet en toch is het levensgevaarlijk.

Het bos ligt in Saint-Priest-la-Prugne, in Frankrijk. De waarschuwing is een knutselwerkje van Arlette Maussan, beeldhouwster en vroeger lerares natuurkunde. Arlette maakt zich zorgen over de voormalige uraniummijn in haar dorp. Midden in de Franse Loirestreek kan je blijkbaar uranium uit de grond halen. Dat levert wel een berg afval op. Dat moet ergens naartoe.

Dus wat doe je dan als Franse overheid? Je kijkt eens goed rond, ziet bossen en een groot meer en denkt: "Mmm, als we nu eens...." En ook: "Maar we gaan daar wel niet teveel over zeggen tegen de mensen." Dat was dus buiten Arlette gerekend.

Tine Hens ging voor Mo* op naar wat er nog rest van de Franse uraniumindustrie en zit zaterdag bij ons aan de keukentafel. We eten voor de zekerheid met mes en vork en geigerteller.