Allez Allez
Customs houdt ermee op: "Je kan het best beschrijven als muzikale burn-out"
za 3 mrt. - 5:05
Het was een plotse beslissing, ook voor de bandleden zelf. “Je kan het best beschrijven als een muzikale burn-out. Als je de samenwerking niet meer ziet zitten, hou je er beter mee op”, legt frontman Kristof Uittebroek uit.
Synthesizers
Hij bedoelt hiermee niet de samenwerking tussen bandleden onderling, “wel over de relaties waar een band voortdurend mee te maken heeft en afhankelijk van is. We voelden ons een speelbal in een spel waar we geen kracht meer op konden uitoefenen. Dan hou je er beter mee op.”
We voelden ons een speelbal in een spel waar we geen kracht meer op konden uitoefenen
De nieuwe plaat is een complete breuk met de sound die we van Customs kennen. De gitaren zijn buitengegooid en vervangen door synthesizers. Speelt die nieuwe sound misschien een rol?
“Ik heb het daar ook over gehad in Focus Knack. Daar zijn helaas wat quotes uitgehaald die ik niet letterlijk zo heb gezegd. Nu lijkt het of we ons publiek nog schofferen op de laatste dag van ons leven.”
Wat hij wilde zeggen: “Als je een grote muzikale switch maakt, kan je dat niet doen op jezelf, maar heb je steun van partners nodig om het gecommuniceerd te krijgen naar een (nieuw) publiek.”
Gebrokenheid
Waarom die muzikale switch? “We waren op zoek naar een sound die de boodschap die we wilden vertellen zo goed mogelijk kon overbrengen. Die moest donker en een beetje onaangenaam zijn.”
Want die boodschap ging over verlies en verwerking. Het verlies van een kind. “Het gaat over iets dat verkeerd afloopt, iets dat onaf is. We wilden dat soort gebrokenheid erin steken.”
Kamikaze-actie
Het lijkt wel ironisch: door de beslissing om te stoppen, heeft het album alsnog media-aandacht gekregen. “Een bewuste kamikaze-actie”, geeft Uittebroek toe. “We dachten, we offeren onszelf op, om onze nieuwe plaat nog zoveel mogelijk aandacht te geven.”
Door dat burnoutgevoel dachten we, laat het zo. Op een gegeven moment word je er alleen ongelukkiger van
De band kreeg nog aanvragen van programmators voor de zomer, maar ging er niet op in. Ze vreesden dat de organisatoren de nieuwe sound niet zouden verwachten, want ook de oudere nummers kregen een nieuw jasje.
Daarom wachtte de band de release van de nieuwe plaat niet meer af om toe te zeggen voor die optredens. “Door dat burn-outgevoel dachten we, laat het zo. Op een gegeven moment word je er alleen ongelukkiger van.”
