Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De toestand is hopeloos maar niet ernstig

"D-day is de dag waarop de aandeelhouders van Anderlecht zullen beslissen of ze wel of niet voor kapitaalverhoging gaan"

zo 18 apr. - 7:56

Zondag 18 april is de laatste speeldag van de reguliere voetbalcompetitie. Die dag wordt als “cruciaal” omschreven voor de toekomst van RSC Anderlecht. Play-Off 1 missen zou een zware tegenslag zijn en de ploeg heeft Europees voetbal nodig om de kassa te spijzen. Stijn Baert, econoom én supporter van RSC Anderlecht, denkt er anders over. "Vandaag is niet D-day voor Anderlecht" schrijft hij in zijn column voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig'.
Stijn Baert

Laat ik het hier nog maar eens herhalen. De uitslag van Anderlecht - Club Brugge. Vorige zondag. 2 - 1.

Wat een ontlading gaf dat.

Marc Coucke leek het kort voor affluiten te besterven, als een kleine jongen die voor het eerst binnen moet bij de dokter tijdens het medisch schooltoezicht. Ivan De Vadder uitte zich op Twitter na affluiten, in een moment van balorige feestelijkheid, als mauve et blanc. En Paul Van Himst en Eddy Merckx, al jaar en dag elkaars knuffelcontacten, dansten in de tuin, fin, eerder Elyseïsche velden van Paul, de vogeltjesdans. Al berust dat laatste op een vermoeden.

De voorafgaandelijke gevogeltekroketten bij Friture René vlogen me al in de mond.

Ikzelf heb dit jaar geen abonnement meer gekocht uit moedeloosheid en ik zag me in de nabije toekomst weer zitten op de tribune. De voorafgaandelijke gevogeltekroketten bij Friture René vlogen me al in de mond.

Want ik herhaal. Anderlecht - Club Brugge. Vorige zondag. 2 - 1.

Maar. Nu is die match dus helemaal niet zo cruciaal geweest. Volgens de kranten. Niet afgelopen zondag, maar vandààg is D-day.  Vandaag staat de toekomst voor Anderlecht op het spel.

Als Anderlecht één punt haalt op Sint-Truiden, is het geplaatst voor Play-Off 1 en bijna zeker van Europees voetbal volgend seizoen. En Europees voetbal, dat betekent een paar miljoen in de pocket. Een paar miljoen die mijn club goed zou kunnen gebruiken. Want de schuldenberg is hoog. En tegen die schuldenberg kan zelfs geen overwinning tegen Club Brugge op.

Ik vind het nonsens.

D-day is de dag waarop de aandeelhouders van Anderlecht zullen beslissen of ze nu wel of niet voor een kapitaalverhoging gaan.

Vandaag is niet D-day voor Anderlecht.

En nu komt het: ook vorige zondag, de match tegen Club Brugge, was niet D-day.

D-day is de dag waarop de aandeelhouders van Anderlecht zullen beslissen of ze nu wel of niet voor een kapitaalverhoging gaan. Die beslissing valt over enkele weken. En die (!) zal beslissend zijn voor de nabij toekomst van Anderlecht.

Misschien denkt u nu: toch meer economist dan supporter, die Stijn Baert.

Het gevolg is dat de neerwaartse spiraal, Europees voetbal of niet, verdergaat

En toch. Europees voetbal gaat de malaise bij Anderlecht niet keren. De schuldenberg zou momenteel 120 miljoen euro bedragen. Die bouw je niet serieus af met ocharme een paar miljoen dankzij Europees voetbal.

Het gevolg is dat de neerwaartse spiraal, Europees voetbal of niet, verdergaat. Om de schuldenberg af te bouwen moeten de beste spelers verkocht worden, wat dan weer zorgt voor verdere sportieve neergang en mindere inkomsten.

Hoofdaandeelhouder Marc Coucke is volgens alle kranten ook bereid om de leningen die hij de club gaf te laten vallen.

De weg terug naar boven kan dus alleen maar verlopen via een kapitaalverhoging. Dat wil zeggen: de huidige of nieuwe aandeelhouders steken vers geld in de club of laten leningen aan de club vallen in ruil voor meer aandelen. Zo wordt de schuldenlast verlicht en ontstaat ruimte om de huidige talentvolle maar weinig ervaren kern te versterken.

Economisch is het de logica zelve. Hoofdaandeelhouder Marc Coucke is volgens alle kranten ook bereid om de leningen die hij de club gaf te laten vallen. Maar een aantal kleinere aandeelhouders ligt dwars. Zij bezitten samen meer dan 25% van de aandelen en kunnen dus een kapitaalverhoging tegenhouden.

Ze doen dat omdat ze geen geld kunnen of willen uittrekken om mee voor de kapitaalverhoging te zorgen. Dat zou dan betekenen dat hun aandelen verwateren, wat dan weer minder macht impliceert, zeker als ze daardoor onder de 25% aandelen zakken.

En daar zijn we vermoedelijk bij de kern van de zaak. Macht. Een machtsspel dat in de weg staat dat gebeurt wat moet gebeuren.

Het is dus voor de aandeelhouders van Anderlecht kiezen of delen.

Vind ik als supporter heel erg zonde. En als economist behoorlijk irrationeel. Want, wat ben je ermee als je je percentage aandelen behoudt, maar als die aandelen jaar na jaar minder waard worden, omdat de club compleet afdrijft van de top?

Het is dus voor de aandeelhouders van Anderlecht kiezen of delen. Ofwel mee vers geld in de club steken, ofwel toestaan dat anderen dat doen en dat het eigen percentage aandelen terugzakt.

De dag dat ze hun verantwoordelijkheid nemen en deze keuze maken, dat zal D-day zijn. Dan zal de weg naar boven opnieuw worden aangevat. En niet vandaag, waarop de langzaam verdrinkende club nog even het hoofd boven water krijgt.

Tot die kapitaalverhoging zijn we als supporter verplicht om vooral van het verleden te genieten. Van de gevogeltekroketten voor een kampioenenmatch. En van de herinnering aan afgelopen zondag. Toen werd Anderlecht - Club Brugge, ik geef het maar mee, 2 - 1.

Beluister de column van Stijn Baert voor ‘De toestand is hopeloos maar niet ernstig’ via Radio 1 Select.

Ontdek ook de andere columns uit deze uitzending:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet