Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Touché

"De besparingen in de cultuursector zijn een schande"

zo 10 nov. - 3:10

Vanmorgen werd bekend dat er zwaar bespaard zal worden in de cultuursector. Minister van Cultuur Jan Jambon (N-VA) plant een besparing tot 6% op de werkingsmiddelen van culturele instellingen en van 60% (ruim 5 miljoen euro) op de projectsubsidies. En daar komen heftige reacties op. Wat is de mening van de Nederlandse schrijver P.F. Thomése hierover?
P.F. Thomése

"Symboolpolitiek"

"In Nederland hebben we al een paar jaar geleden besparingen gehad. Het ging toen om symboolpolitiek want er wordt al zo weinig uitgegeven aan kunst. Die besparingen worden eigenlijk uitgevoerd voor de bühne. Slechts een minderheid houdt van kunst, dus je stelt de meerderheid tevreden door datgene af te schaffen waar de meerderheid zich niet druk om maakt. In Nederland heeft dit als resultaat gehad dat de hele muzieksector nog steeds z'n wonden likt en deels vernietigd is. Violisten, pianisten en hele ensembles zijn werkloos geraakt. Mensen die 20 tot 30 jaar in de muzieksector actief waren, zijn aan de bedelstaf geraakt. Het is een schande. In andere sectoren zou het tot gele hesjes leiden. In de kunst kan je dit straffeloos doen", vertelt de Nederlandse schrijver P.F. Thomése in Touché. 

Een botte bijl reageert zelden op een scherpe pen

Heeft hij zelf ooit zijn stem laten horen over de besparingen in de Nederlandse cultuursector? "Nee, ik geloof daar totaal niet in. Zoiets moet door een grote groep mensen gedragen worden. Er is in Nederland ooit eens een 'Mars der Beschaving' georganiseerd waar acteurs en musici in meeliepen. Die werden gewoon uitgelachen omdat het allemaal bekende gezichten waren van televisie. Ik merk dat mensen denken dat je miljonair bent zodra je een keer met je hoofd in de krant gestaan hebt. Dat is heel gek want het is zelden het geval", reageert Tomése.

De toekomst van het boek

Hoe moeilijk is het om te overleven als schrijver? Thomése: "Voor kranten schrijven is tegenwoordig onmogelijk omdat het zo slecht betaald wordt. 30 jaar geleden verdiende ik nominaal misschien wel vijf keer zoveel als wat ik nu krijg. Investeerders spreken vandaag over content en daar hebben ze geen geld meer voor over. De waarde van de geschreven tekst is enorm gedevalueerd in de laatste 10 à 15 jaar."

"Boeken zijn een ander verhaal. Boekenlezers willen gewoon nog een boek lezen en blijven die dus kopen. Maar het is wel zo dat ik merk dat mijn lezers steeds ouder worden. Wij boekenlezers sterven rustig uit. Er zal waarschijnlijk wel iets anders voor in de plaats komen, maar tegen die tijd ben ik er niet meer en kan ik niet meer protesteren." Mocht Thomése er niks mee verdienen dan zou hij nog steeds boeken blijven schrijven. Het is zijn roeping. Boeken schrijft hij omdat hij het kan en wil.  

Boekenlezers sterven rustig uit

Politiek correcte en opbeurende kunst

"Schrijvers worden door algoritmen en dergelijke geregeerd. Als mijn boek niet genoeg aangeklikt is op een website dan ben ik een onbelangrijke schrijver geworden", beweert hij. Daarnaast is er volgens hem ook een tendens dat kunst opbeurend moet zijn. "Tegenwoordig krijg ik klachten van bepaalde lezers dat mijn personages te lamlendig en te negatief zijn, of soms iets discriminerend zeggen. Dat is een ontwikkeling in de kunst. Het wordt in toenemende mate gezien als iets dat de mensheid vooruit moet helpen. Maar zo krijg je politiek en cultureel correcte kunst en rechtse politici die zeggen: we gaan die linkse praatjes niet subsidiëren."

De rol van schrijvers

Een schrijver moet meer en meer op een podium gaan staan en mensen toespreken. Thomése wijst erop dat schrijvers nochtans maar één iemand toespreken: de lezer. "Lezen is een zeer intieme bezigheid die je steeds vaker in een soort openbaarheid moet uitoefenen. Sommige schrijvers kunnen dat ook heel goed, en ik benijd hen. Iemand als Tom Lanoye bijvoorbeeld weet perfect hoe hij op het podium moet staan. Maar het slaat eigenlijk nergens op. Waarom zou je als schrijver heel goed je eigen werk kunnen uitdragen?"

De dissidente stem kan niet meer gehoord worden

Het irriteert de Nederlandse schrijver dat de dissidente stem niet meer gehoord kan worden. "Tegenwoordig is er altijd een heersend discours waar je aan mee moet doen. Dat heeft alles te maken met de strijd om de aandacht. Via de smartphone worden mensen continu tot de orde geroepen, maar dat verhoudt zich totaal niet met de afzijdigheid die het lezen van boeken met zich meebrengt."

Lees ook

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet