"Ik had niet gedacht dat ik er achteraf nog zoveel over zou nadenken": Linde Merckpoel las ‘The Midnight Library’

“Eigenlijk werd het mij aangeraden door Radio 1-presentatrice Annelies Moons”, vertelt Linde Merckpoel. “Ik was een fervente bezoeker van haar boekenwinkel in Antwerpen en ze zei dat ik ‘The Midnight Library’ toch echt eens moest proberen. Dat heb ik dus gedaan, want ik luister naar heel veel van wat Annelies Moons mij zegt, of toch zeker op boekenvlak.”

Tussen leven en dood

“Het is een interessant boek, dat gaat over een Britse jonge vrouw die Nora Seed heet. Ze werkt in een muziekwinkel, wat op zich fascinerend klinkt, maar dat is eigenlijk het enige om echt vrolijk van te worden in haar leven. Ze is een eenzaam figuur, heeft veel spijt van bepaalde beslissingen in haar leven en heeft het gevoel dat ze iedereen heeft teleurgesteld. Ze heeft enkel een kat, die dan ook nog eens overreden wordt. Als dat gebeurt, beslist ze dat ze niet meer verder wil leven. Die avond belandt ze ergens tussen leven en dood, in de ‘Midnight Library’.”

(Lees verder onder de foto)

“De Library is een soort voorportaal dat eruitziet als een bibliotheek, met een bibliothecaresse die Nora nog kent van vroeger op school. De bibliotheek staat vol met eindeloze rijen groene boeken. Dikke, dunne, grote en kleine boeken, allemaal door elkaar. Elk boek beschrijft het leven van Nora Seed, als ze op bepaalde momenten in haar leven een andere beslissing zou hebben genomen. Als ze bijvoorbeeld ergens een koffie wel of niet zou hebben gedronken, als ze toch voor een sportieve of muzikale carrière zou zijn gegaan.”

Elk boek beschrijft het leven van Nora Seed, als ze op bepaalde momenten in haar leven een andere beslissing zou hebben genomen.

“Vanaf dat Nora zo’n boek opent, is ze ook in staat om dat leven te leiden, startend bij het moment van de beslissing. Zo springt ze van het ene alternatieve leven naar het andere. Ze komt tot een paar belangrijke conclusies. Wat die conclusies precies zijn, daarvoor moet je het boek zelf maar lezen.”

Doorbijten

Maar is het boek ook goed geschreven? “Daar wringt het schoentje een klein beetje. Het boek is geschreven in een soort ‘magisch realisme’, dat ook wel eens ‘speculatieve fictie’ wordt genoemd. Het gaat in het begin weinig recht op doel af. De schrijver neemt je mee in een bepaalde wereld en dat vraagt wel veel van je, als lezer. Zeker als het dan niet supergoed geschreven is. De eerste bladzijden vond ik eigenlijk wel wat doorbijten."

Die determineertabel van het leven ontrafelen, vind ik wel fascinerend.

"Maar eens dat ik begreep wat het grotere idee was, namelijk heel die determineertabel van het leven ontrafelen, was ik wel mee in het verhaal. Dat is ook iets waar iedereen wel eens over nadenkt. Ik vind dat fascinerend.”

Dictie op de muziekacademie van Eksaarde

Zijn er in Lindes leven ook een aantal beslissende keuzes geweest die haar leven heel anders hadden kunnen doen uitdraaien? “Onlangs is één van de belangrijkste personen uit mijn jeugd overleden: mijn leerkracht voordracht. Toen heb ik wel gedacht van: wauw, had ik die nooit leren kennen, door bijvoorbeeld te beslissen dat ik liever voetbalde dan dictie volgde op de muziekacademie van Eksaarde, dan was ik zeker en vast niet op de radio beland.”

Paniek- en angstaanvallen

“Ik heb toen ook wat meer over de schrijver gelezen, de Britse Matt Haig. Hij steekt het niet onder stoelen of banken dat hij op mentaal vlak soms worstelt met bepaalde zaken. Hij heeft blijkbaar vaak last van paniek- en angstaanvallen en hij praat daar ook veel over. Ik kan mij voorstellen dat uitgerekend zo iemand verlamd kan geraken om beslissingen te nemen, wetende dat elke mogelijke beslissing je leven in een andere richting kan torpederen."

Matt Haig's persoonlijke verhaal gaf een andere dimensie aan het boek.

"In dit boek is hij dus op zoek gegaan naar manieren om om te gaan met die gigantisch grote gedachte. Om daar niet van in paniek te schieten, en te zoeken naar hoe hij in 'het nu' kan leven zonder zich op stang te laten jagen door al die waaiers van beslissingen. Dat gaf voor mij een andere dimensie aan het boek.”

"Tot op vandaag denk ik erover na"

Zou dat dan ook het succes van het boek kunnen verklaren?  “Ik denk het wel. Ik merk het bij mezelf ook: terwijl ik het aan het lezen was, had ik niet gedacht dat ik er achteraf nog zoveel over zou nadenken. Ik heb het nu een maand uit, en tot op vandaag denk ik erover na. Dat vind ik wel leuk, want dat gebeurt niet bij elk boek.”

Is het verdict dan lezen of niet lezen volgens Linde? “Ik vind dat je het wel mag lezen. Het is misschien niet de meest hoogstaande literatuur maar de oefening die Haig maakt is zo tof en boeiend en doet je nadenken over je eigen leven. Ik zou het zeker aanraden.”

Beluister het  gesprek met Linde Merckpoel in 'Culture Club' via Radio 1 Select.

Meer info over 'The Midnight Library' van Matt Haig vind je op langzullenwelezen.be

Lees ook: