Touché
“De doodstraf moet de wereld uit. Ik hoop dat ik dat nog meemaak”
zo 3 mrt. - 4:56
Elke maandag hakt Wies De Graeve moeilijke knopen door, vertelt hij in 'Touché'. Dan pikt hij met zijn Amnesty-team de thema’s uit het nieuws waarrond ze actie willen voeren. “Bij die selectie kijken we waar we het meeste impact kunnen hebben. Want bij Amnesty willen we niet alleen dingen benoemen, maar ook dingen veranderen.”
De doodstraf is zo een thema waarvoor De Graeve en Amnesty al talloze keren op de barricaden kropen. De strijd voor de Iraanse VUB-professor Ahmadreza Djalali is een voorbeeld. Hij zit al meer dan drie jaar in een Iraanse dodencel. De Graeve heeft nauw contact met zijn echtgenote Vida Mehrannia en hun twee kinderen. “Je pakt elkaar vast en blijft gaan voor verandering, omdat er gewoon geen andere optie is. We proberen druk te zetten op het allerhoogste niveau.” De Graeve en Mehrannia zaten onlangs samen met Didier Reynders, minister van Buitenlandse Zaken, om de situatie te bespreken.
“Amnesty heeft wereldwijd activisten”, legt De Graeve uit. “We kunnen veel druk zetten. Maar het blijft een harde noot om te kraken. Het enige wat zijn leven tot nu toe gered heeft, is de internationale aandacht.”
Wreed en inhumaan
De doodstraf houdt De Graeve sterk bezig. “Het is een wrede, inhumane straf, en voor ons gewoon nooit aanvaardbaar. Het is bewezen dat de doodstraf niet nuttig is in de strijd tegen misdaad, en veel discriminatie in zich draagt.”
Verschillende politici (onlangs nog Bart De Wever, naar aanleiding van de terugkerende Syriëstrijders) keuren de doodstraf in sommige gevallen nochtans niet langer af. De Graeve: “Ik begrijp de natuurlijke reflex van ‘oog om oog, tand om tand’. Maar we moeten ons niet neerleggen bij die reflexen. En al zeker politieke leiders niet.”
“Want juist nu, in deze tijden waarin de mensenrechten onder druk staan, zouden politici fundamentele waarden moeten bevestigen. Ik heb al meerdere opiniestukken tegen de doodstraf moeten schrijven. Dat toont aan dat mensenrechten nooit verworven zijn.”
Als je moreel kompas niet zwalpt, boek je resultaten op vlak van mensenrechten
Op meer en meer plekken in de wereld grijpen autocratische leiders de macht. Zijn de mensenrechten in gevaar? De Graeve gelooft rotsvast dat de wereld een betere plek wordt. “Juist de strijd tegen de doodstraf toont aan dat we vooruitgang kunnen boeken. Met Amnesty vechten we er nu al zo lang tegen. En ondertussen voert de overgrote meerderheid van de landen ze niet meer uit. We zien echt vooruitgang, onlangs nog in Burkina Faso. Als je moreel kompas niet zwalpt, dan boek je echt resultaat. Ik hoop dat ik ooit nog kan meemaken dat de doodstraf uit de wereld gebannen wordt.”
Daarvoor zullen internationale organisaties als de Verenigde Naties wel een vuist moeten kunnen maken. “Maar die staan onder druk omdat verschillende landen zich terugplooien op zichzelf. Mensenrechten zijn dan snel het slachtoffer. We moeten die internationale structuren dus niet afschaffen omdat ze niet werken, maar ze heruitvinden om ervoor te zorgen dat ze wel werken.”
