Time Out
De gesluierde stem van Sarah Lancman
di 12 jun. - 3:04
Sarah Lancman groeide op in een gezin met een platenkast vol jazz en chanson. Liedjes van Charles Aznavour en Claude Nougaro, en jazzplaten van Miles Davis, Chet Baker of Bill Evans.
Piano was haar eerste instrument, pas later ging Lancman zingen en haar ietwat omfloerste stem -la voix voilée- hield ze over aan knobbeltjes op de stembanden en een paar jaren zangverbod als kind. Allemaal heel lang geleden en best een geluk bij een ongeluk, want zo ontwikkelde Lancman met de nodige naturel haar eigen stemgeluid.
Na een paar albums met vooral standards (bestaande songs van bekende vnl. Amerikaanse liedjescomponisten) en recentere popsongs (Joni Mitchell, Nick Drake) bracht Lancman zopas een album uit met louter eigen composities. En dan denken we: chanson, in het Frans. Maar nee hoor, op het album A Contretemps zingt Lancman tien liedjes in het Frans, het Engels én op de bonus track ook het Japans. Met dank aan de Japanse zanger-trompettist Toku.
Composities van haarzelf en pianist Giovanni Marabassi, en haar eigen lyrics, liedjesteksten over het leven en de liefde en het zoeken naar elkaar. Soms beste diepe en trieste teksten, maar meestal in een voile van Franse lichtheid en aardig wat swing.
Sarah Lancman en Michaël Robberechts
HERBELUISTER hier het gesprek met Sarah Lancman en Giovanni Mirabassi :
