De gouden raad van Blaise Pascal

Aan Alexander Roose zal het niet liggen. Hij werkt aan een boek over Blaise Pascal. Om zijn gedachten te ordenen en zijn nog te schrijven boek te structureren, geeft Alexander Roose een aantal voordrachten over Pascal. En een gesprek aan de Interne Keukentafel past ook in die schrijfstrategie.

Dat ordenen is nodig, want Blaise Pascal heeft over een onwaarschijnlijke waaier van thema's nagedacht. Om met het strafste te beginnen: hij bedacht een mechanische rekenmachine die je een voorloper van de computer zou kunnen noemen. Of misschien nog straffer, al is het van een heel andere orde: op basis van kansberekening redeneerde Pascal bij elkaar dat je in God moét geloven. Niet geloven is onverstandig. De redenering gaat zo: stel dat God niet bestaat. Noch voor de gelovige, noch voor de ongelovige is dat een ramp. De dode is dood, hij zal niet merken dat er geen God is. Maar stel dat God wel bestaat. Als je gelovig ben is dat een heerlijk scenario. Maar voor wie niet gelooft is dat scenario een ramp, hij komt in de hel. Geloven in God is dus de meest rationele keuze. Een bruikbare tip, toch?

Blaise Pascal was ook natuurkundige en toonde aan dat de luchtdruk varieert met de hoogte waarop je meet. Hij maakte komaf met het waanidee dat het vacuum, het luchtledige, niet bestaat. En hij berekende het totale gewicht van de dampkring die de aarde omhult. 

En hij heeft het openbaar vervoer bedacht.

Tot daar de verdiensten zoals ik die bij elkaar heb gegoogeld. Mogelijk heb ik er over het hoofd gezien. Wat Alexander Roose vast jammer zal vinden is dat ik nog geen woord heb gezegd over het prachtige Frans dat Pascal hanteerde. Maar geen nood, hij heeft morgen aan de keukentafel alle kans op die lacune te vullen.